آرتروز گردن (ساییدگی مهره گردن) چه علائم و نشانه هایی دارد؟

آرتریت گردن وضعیتی است که باعث تورم در اطراف مفاصل گردن در قسمت ستون فقرات گردنی می‎شود. دلیل این بیماری معمولا پارگی و ساییدگی مفاصل در اثر افزایش سن و بیماری قبلی مانند آرتریت التهابی هم ایجاد می‎شود. آرتریت مفاصل گردن اغلب با درد مزمن و شدید و سفتی گردن خود را نشان می‎دهد.

آرتریت گردن چیست؟

آرتریت گردن یک بیماری التهابی است که مفاصل گردن را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث تورم اطراف این مفاصل شده و منجر به درد شدید و محدودیت حرکت و چرخش گردن می‌شود. ستون فقرات گردنی که از هفت مهره استخوانی بالای ستون فقرات تشکیل شده است، دارای دیسک‌های بین مهره‌ای انعطاف پذیر است که ضربه را جذب می‌کنند و به شما اجازه حرکت می‌دهند.

اگر آرتریت گردن درمان نشود، می‌تواند باعث بروز بیماری‌های دیگری شود که بر ستون فقرات تاثیر می‌گذارند، مانند تنگی کانال نخاعی، رادیکولوپاتی و میلوپاتی. تنگی کانال نخاعی زمانی رخ می‌دهد که فشار بین دو مهره ستون فقرات باریک شود. آرتریت گردن می‌تواند به دلیل ضایعات استخوانی کوچک به نام خار استخوانی، باعث تنگی کانال نخاعی شود. این خارهای استخوانی زمانی ایجاد می‌شوند که بدن تلاش می‌کند آسیب استخوانی ناشی از آرتریت را برطرف کند.

عوارض آرتریت گردن ممکن است در نهایت باعث اعمال فشار بر اعصاب نخاعی شود و وضعیتی به نام رادیکولوپاتی گردن را ایجاد کند که اغلب باعث درد، بی حسی، گزگز شدن و سایر علائم مرتبط در گردن، شانه‌ها و بازوها می‌شود. در نهایت، آرتریت گردن ممکن است با اعمال فشار شدید روی نخاع باعث میلوپاتی شود که درد قابل توجهی ایجاد می‌کند.

چه چیزی باعث آرتریت گردن می‎شود؟

آرتریت گردن ممکن است به دلایل و شرایط بسیاری ایجاد شود. شایع ترین نوع آرتریت گردن با نام اسپوندیلوز گردن یا آرتروز شناخته می‎شود. این بیماری معمولا ناشی از ساییدگی و پارگی مفاصل و دیسک‎های بین مهره‎ای است که به دلیل افزایش سن رخ می‎دهد. بیماری دژنراتیو دیسک، ساییدگی و ضعیف شدن تدریجی دیسک بین مهره‎ای زمانی که قسمت نرم داخل دیسک بین مهره‎ای به کانال نخاعی فشار وارد می‎کند می‎تواند باعث افزایش خطر ابتلا به فتق دیسک شود. آرتروز گردن همچنین می‎تواند به دلیل ضربه یا پوکی استخوان ایجاد شود. کاهش تراکم استخوان می‎تواند منجر به به شکستگی و ترک استخوان شود.

اگر سیستم ایمنی بدن باعث ایجاد التهاب در اطراف مفصل شود ممکن است منجر به آرتریت التهابی گردن شود. اسپوندیلیت آنکیلوزان شایع‎ترین نوع آرتریت التهابی است که ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می‎دهد. تحقیقات قویا اسپوندیلیت آنکیلوزان را با عوامل ژنتیکی مرتبط می‎دانند. آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریاتیک، آرتریت واکنشی و آرتریت انتروپاتیک هم به ندرت می‎توانند منجر به آرتریت گردن شوند.

بسیاری عوامل خطرناک دیگر برای گردن وجود دارد. افرادی که سن بالاتری دارند، سابقه گردن درد در خانواده دارند، اضافه وزن یا سابقه مشکلات مفصلی به دلیل بیماری یا آسیب داشته اند بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت گردن قرار دارند.

علائم آرتریت گردن

آرتریت گردن با درد پیشرونده در امتداد گردن مشخص می‎شود که ممکن است به سر، شانه و بازوها سرایت کند. این درد هنگام استراحت کاهش می‎یابد و هنگام فعالیت بدنی افزایش می‎یابد و بسته به علائم اصلی آن ممکن است علائم دیگری هم داشته باشد. اگر علت اصلی بیماری، آرتریت التهابی باشد، آرتریت گردن اغلب با التهاب مفاصل در امتداد اندام‎های یک طرف بدن یا در امتداد سایر قسمت‎های ستون فقرات همراه است. علاوه بر این‎ها شایع ترین علائم مرتبط شامل محدودیت‎ دامنه حرکتی گردن، سفتی و درد است. افراد همچنین ممکن است به دلیل التهاب دچار تورم انگشتان دست شوند که به آن داکتیلیت گفته می‎شود.

آرتریت گردن چگونه تشخیص داده می‎شود؟

تشخیص آرتریت گردن با بررسی علائم، سابقه بیماری و معاینه فیزیکی آغاز می‌شود. پزشک ممکن است از بیمار بخواهد که گردن خود را در جهات مختلف حرکت دهد تا میزان دامنه حرکتی اش مشخص شود. برای پی بردن به علائم پنهان، ممکن است نیاز به آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن، ام آر آی یا سونوگرافی باشد. این آزمایش‌ها می‌توانند تغییرات در استخوان، مشکلات دیسک‌های بین مهره‌ای یا مایعات درون مفاصل را نشان دهند. در برخی موارد، تب نخاعی برای تشخیص مایع مفصلی (مثلا مایع سینوویال) توصیه می‌شود.

آرتریت گردن چگونه درمان می‎شود؟

درمان آرتریت بهبود حرکت و کاهش درد را به عنوان اهداف اصلی دارد. برای افرادی که علائم خفیف دارند، تغییر سبک زندگی برای کاهش فعالیت‌هایی که باعث درد می‌شوند، می‌تواند روش اولیه درمان باشد. در برخی موارد، استفاده از آتل یا بریس برای تقویت یا تنظیم مجدد مفاصل دردناک پیشنهاد می‌شود. همچنین، کاردرمانی یا فیزیوتراپی برای بهبود حرکت مفصل و تقویت عضلات توصیه می‌شود. برای افرادی که اضافه وزن دارند، کاهش وزن از طریق ورزش منظم و رژیم غذایی مغذی می‌تواند درد مفاصل را کاهش دهد.

تعویض بالش 

با توجه به اینکه حدود هشت ساعت از شب را در حال خوابیدن هستید، قرار گرفتن در موقعیت اشتباه در طول خواب می‌تواند باعث افزایش درد و سفتی گردن شود. تحقیقات نشان می‌دهد که خوابیدن روی شکم هم می‌تواند باعث درد گردن شود. شما می‌توانید با خوابیدن به پهلو یا پشت و تعویض بالش به صورت چشمگیری درد گردن را کاهش دهید. از بالش‌هایی استفاده کنید که تکیه‌گاه مناسبی برای گردن باشند. همچنین می‌توانید بالش‌های کوچکی را زیر بازوهایتان قرار دهید در حالی که به پشت دراز می‌کشید تا با بالا آوردن بازوها فشار روی شانه‌ها و گردن را کاهش دهید.

تنظیم موقعیت کاری خود

اگر شما هم مانند بسیاری از ما هستید احتمالا بیشتر روز خود را درحالت خمیده روی صفحه کلید کامپیوتر یا خیره شدن به صفحه نمایش گوشی می‎گذرانید. این شرایط می‎تواند عواقب جدی برای سلامت گردن شما داشته باشد. به مشکلات گردن که در اثر استفاده از تکنولوژی به وجود می آید تک تک گفته می‎شود. اگر دائما به صحفه رایانه یا تلفن هوشمند رو به پایین نگاه می‎کنید سعی کنید که وسیله مورد استفاده را طوری تنظیم کنید که بتوانید مستقیم به جلو نگاه کنید. تقریبا بهتر است که یک میز و صفحه نمایش ایستاده داشته باشید به طوری که مجبور نباشد گردنتان را خم یا دراز کنید. هنگام استفاده از تلفن مراقب باشید چون بسیاری از ما ناخودآگاه سرمان را به یک طرف کج می‎کنیم، تکرار مداوم این حرکت باعث کشیدگی گردن می‎شود.

کاهش زمان نگاه کردن به صفحه نمایش 

علاوه بر چیدمان ارگونومیک محل کار سعی کنید زمان استفاده از رایانه و تلفن را کاهش دهید. برخیزید، راه بروید و در هر ساعت چند دقیقه حرکات کششی انجام دهید.

کاهش زمان قرار گرفتن در محیط‎های پر ارتعاش 

برخی از محیط‎های کاری می‎توانند باعث افزایش سرعت از بین رفتن بافت‎های ضربه گیر بین مهره ها شوند. اگر با ماشین آلات سنگین یا سایر تجهیزاتی که ارتعاش دارند زیاد کار می‎کنید ممکن است یک ساییدگی یا پارگی ساده، پیشرفت آرتریت گردن را سرعت بخشد.

اصلاح وضعیت بدن

نوع وضعیت بدن و حرکات گردن تفاوت زیادی ایجاد می‎کنند؛ بنابراین نحوه نشستن یا ایستادن شما در طول روز ممکن است به کاهش علائم و کند کردن پیشرفت آرتریت گردن کمک کند.

رژیم غذایی ضد التهابی

رژیم غذایی که باعث تقویت توانایی بدن شما برای مبارزه با التهاب می‎شود ممکن است همراه با سایر روش‎های درمانی به کاهش علائم شما کمک کند.

گرما و یخ

اعمال گرما روی مفصل دردناک باعث افزایش جریان خون در آن ناحیه می‎شود و می‏تواند به شل شدن عضلات اطراف مفصل کمک کند تا احساس آزادی و تحرک بیشتری داشته باشید. از طرف دیگر یخ باعث کاهش جریان خون می‎شود در نتیجه می‏تواند التهاب و تورم را کاهش دهد و به عنوان یک مسکن خفیف عمل می‎کند. استفاده از هر دو روش درمانی در صورت نیاز می‎تواند در کاهش علائم موثر باشد.

داروها 

اگر بیمار علائم شدیدتری داشته باشد ممکن است برای تسکین درد نیاز به دارو داشته باشد. در ابتدا احتمالا داروهای ضد التهابی غیر استروییدی خوراکی یا موضعی مانند ایبوپروفن و آسپرین برای شما تجویز می‎شوند. اگر درد ادامه پیدا کند می‎توان تزریق گلوکورتیکویید را در محل درد انجام داد. برای افرادی که درد طولانی مدت و شدید دارند ممکن است داروهای قوی‎تر مانند دولوکستین یا مسکن‎های مخدری تجویز شود.

ماساژ

ماساژ دست به شل شدن ماهیچه های سفت که ممکن است باعث درد در ناحیه گردن شوند کمک کند.

طب سوزنی

بیمارانی که با درد ناشی از آرتریت دست و پنجه نرم می‎کنند، می‎توانند طب سوزنی را امتحان کنند. در این روش درمانی سوزن‎هایی را به نقاط خاصی از پوست وارد ‎می‎کنند تا درد کاهش ‎یابد. برخی مطالعات نشان داده اند که این روش در تسکین انواع خاص درد موثر است.

فیزیوتراپی

یک فیزیوتراپ با تجربه به شما تمریناتی را برای کاهش درد، بهبود انعطاف پذیری و تقویت عضلات گردن آموزش می‎دهد.

حرکات کششی

یوگا ورزشی است که می‎تواند برای کاهش علائم آرتریت بسیار مفید باشد. فعالیت دوباره ستون فقرات را ممکن می‎سازد. مخصوصا یوگای داغ می‎تواند باعث انعطاف پذیری و آرامش عضلات و رباط‎ها شود. انجام حرکات کششی تا حد زیادی درد و تنش در ناحیه گردن را از بین می‎برد.

تزریق کورتیزون 

استروییدها مانند داروهای ضد التهابی قوی هستند. این داروها را می‎توان به داخل مفصل تزریق کرد تا باعث تسکین تورم و التهاب شود.

فرسایش با فرکانس رادیویی 

این روش کم تهاجمی رشته های عصبی که سیگنال‎های درد را به مغز منتقل می‎کنند از بین می‎برد. این روش برای متوقف کردن درد مزمن گردن و سایر قسمت‎های بدن استفاده می‎شود.

جراحی 

اگر علائم بیمار با همه روش‎های درمانی که تا بحال گفته شد برطرف نشود ممکن است بیمار نیاز به جراحی داشته باشد. انواع جراحی می‎تواند شامل برداشتن فتق دیسک، خارهای استخوانی یا بخشی از مهره و همچنین جوش دادن برخی از مهره ها به یکدیگر باشد.