فشار زیاد یا استفاده مکرر از تاندونهای نزدیک مفصل آرنج میتواند بافتهای این منطقه را تحت فشار قرار داده و در صورت بیش از حد بودن، منجر به درد در اطراف آرنج، به ویژه در هنگام استفاده از مچ دست و دست میشود. زمان بهبودی کامل بستگی به مکان و شدت آسیب دیدگی دارد و ممکن است ماهها طول بکشد.
مفصل آرنج
اگر دست خود را خم کنید، میتوانید سه برجستگی را در مفصل آرنج خود احساس کنید. آسیب به تاندونهایی که عضلات را به دو برآمدگی در هر دو طرف آرنج متصل میکنند، شایعترین علت درد آرنج است. این برآمدگیها عبارتند از:
اپیکوندیلیتهای جانبی
اپی کندیل جانبی برجستگی در سمت بیرونی آرنج است. عضلات پشتی بازو، که مسئول پیچش مچ دست به عقب هستند، به این نقطه استخوانی متصل هستند. درد در این برآمدگی اپی کندیلیت جانبی نامیده میشود (که با نام ‘آرنج تنیسباز’ نیز شناخته میشود). این منطقه به ویژه مستعد آرنج تنیسباز است، زیرا دارای گردش خون ضعیفی است.
اپیکوندیلیت میانی
اپی کندیل داخلی برجستگی در سمت داخلی آرنج است. عضلات در جلوی بازو، که مسئول خم کردن مچ دست به سمت بالا هستند، به این ناحیه متصل شده است. درد در این برجستگی، اپی کندیلیت داخلی (که با عنوان آرنج گلفباز نیز نامیده میشود) نامیده میشود.
انواع مختلف اختلالات آرنج چیست؟
حداقل هفت نوع مختلف اختلالات آرنج وجود دارد. در ادامه در مورد علائم و علل آنها صحبت کردهایم.
اپیکوندیلیت میانی
اپیکوندیلیت میانی یک وضعیت دردناک است که بیشتر در تاندونهای داخلی آرنج رخ میدهد و معمولاً با نامهای آرنج گلف باز یا آرنج لیگ کوچک شناخته میشود. این وضعیت اغلب ناشی از حرکات تکراری مرتبط با ورزشهایی مانند بیس بال و گلف است.
علاوه بر این، اپیکوندیلیت میانی ممکن است ناشی از حرکات دست تکراری مثل چکش زدن در محل کار باشد که منجر به درد در داخل آرنج میشود، به ویژه حرکات مچ دست میتوانند منجر به این وضعیت دردناک شوند.
به طور معمول، این وضعیت با استراحت و استفاده از روشهای معمول درمانی مانند استفاده از یخ یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) بهبود مییابد.
اپیکوندیلیتهای جانبی
اپیکوندیلیتهای جانبی، همچنین با نام آرنج تنیس بازان شناخته میشوند و تأثیرات خود را بر تاندونهای بیرونی آرنج دارند. این وضعیت معمولاً ناشی از انجام ورزشهایی مانند تنیس یا حرفههای خاصی که از حرکات مشابه استفاده میکنند، ایجاد میشود.
اصولا افراد زیر اپیکوندیلیتهای جانبی را تجربه میکنند:
- آشپزها
- نقاشها
- نجارها
- کارگران خودرو
- لولهکشها
- وزنهبرداران و بدنسازان
علائمی مانند درد یا سوزش در قسمت خارجی آرنج رخ میدهد. همچنین ممکن است دچار مشکل قفلشدگی شوید.
این علائم معمولا با روشهای زیر بهبود مییابند:
- استراحت
- فیزیوتراپی
- استفاده از بریس یا استرپ تنیس البو
بورسیت اوله کرانون یا آرنج
نامهای رایج بورسیت اوله کرانون:
- آرنج دانش آموزان
- آرنج معدن کاران
- آرنج طراحان
بورسیت، بورس را که کیسههای کوچک مملو از مایع است که به محافظت از مفاصل کمک میکند، تحت تاثیر قرار میدهد. بورسیت بورسیت اوله کرانون بر بورسی که از استخوانهای تیز آرنج محافظت میکند، تاثیر میگذارد.
بورسیت اوله کرانون ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- ضربه به آرنج
- لم دادن روی آرنج برای مدت زمان طولانی
- عفونت
- شرایط پزشکی مانند آرتروز
علائم عبارتند از:
- ورم
- درد
- مشکل در حرکت دادن آرنج
در صورت وجود عفونت ممکن است قرمزی و گرما نیز وجود داشته باشد.
داروها و پدهای آرنج میتوانند به درمان این مشکل کمک کنند، جراحی ممکن است در موارد شدید و مزمن ضروری باشد.
استئوآرتریت
استئوآرتریت (OA) شرایطی است که بر غضروف، یک نوع بافت همبند موجود در مفاصل، تاثیر میگذارد. استئوآرتریت باعث فرسایش و آسیب به بافت میشود. استئوآرتریت آرنج ممکن است ناشی از آسیب آرنج یا ساییدگی و فرسودگی در مفاصل باشد.
علائم عبارتند از:
- درد
- مشکل در خم کردن آرنج
- احساس قفل شدگی در آرنج
- صدای ساییده شدن هنگام حرکت آرنج
- ورم
استئوآرتریت معمولا با دارو و فیزیوتراپی درمان میشود. جراحی، از جمله جایگزینی مفصل، ممکن است در موارد شدید یک گزینه مناسب باشد.
جابجایی یا شکستگی آرنج
آسیب به آرنج، مانند افتادن روی بازو یا آرنج، میتواند باعث جابجایی یا شکستگی شود. جابجایی زمانی رخ میدهد که استخوان از موقعیت معمول آن جابجا شود. شکستگی زمانی رخ میدهد که یک استخوان شکسته شود یا ترک بخورد.
علائم عبارتند از:
- تغییرات ظاهری در آرنج، مانند تورم و تغییر رنگ
- ناتوانی در حرکت مفصل
- درد
یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی میتواند استخوان جابجا شده را جابیاندازد. معمولا استخوان شکسته شده یا جابجا شده در قالب یا گچ قرار میگیرد، و برای درد و تورم به شما دارو داده میشود. پس از برداشتن قالب یا گچ، فیزیوتراپی به بازگرداندن دامنه حرکتی کمک میکند.
کشیدگی و رگ به رگ شدگی رباط
مشکلات رباط میتواند در هر یک از رباطها واقع در مفصل آرنج رخ دهد. رگ به رگ شدگی رباط ممکن است نتیجه تروما یا فشار مکرر باشد.
رباط ممکن است:
- کشیده شود
- به صورت جزئی پاره شود
- به صورت کلی پاره شود
گاهی اوقات پس از آسیب ممکن است از مفاصل صدا تق تق بشنوید:
علائم عبارتند از:
- درد
- بیثباتی مفصل
- ورم
- مشکلات مربوط به دامنه حرکتی
درمانهای عبارتند از:
- استراحت
- روشهای تسکین درد مانند استفاده از یخ روی ناحیه
- بریس آرنج
- فیزیوتراپی
استئوکندریت دیسکان
استئوکندریت دیسکان که با نام بیماری پانر نیز شناخته میشود، زمانی رخ میدهد که قطعات کوچک غضروف و استخوان در مفصل آرنج از هم جدا شدهاند. این اغلب ناشی از آسیبهای ورزشی به آرنج است و اغلب در مردان جوان رخ میدهد.
درد و حساسیت در خارج از آرنج، مشکل در کشش بازو، و احساس قفل شدگی در مفصل میتواند از علائم این عارضه باشد. شما میتوانید این آسیب را با ثابت کردن مفصل آرنج و فیزیوتراپی درمان کنید.
علل درد آرنج
بعضی از شرایطی که ممکن است منجر به آسیب آرنج شوند عبارتند از:
-
کاهش قدرت و انعطاف عضلات بازو: نقص قدرت و انعطاف عضلات بازو میتواند باعث آسیب آرنج شود. عدم توانایی عضلات در ایجاد قدرت و استحکام کافی میتواند فشار غیر طبیعی را بر روی آرنج ایجاد کرده و آسیب را به همراه داشته باشد.
- نقص توانایی عضلات شانه: ضعف عضلات شانه میتواند به عدم استحکام و پایداری مفصل آرنج منجر شود. این باعث میشود آرنج بیشتر تحت فشار قرار گیرد و خطر آسیب افزایش یابد.
- ناپایداری مفصل آرنج: ناپایداری مفصل آرنج میتواند به صورت طبیعی یا ناشی از آسیب بوده و میتواند آسیب آرنج را تسهیل کند. وجود ناپایداری مفصل میتواند فشار و تنش غیر طبیعی را بر روی آرنج ایجاد کند و به آسیب آرنج منجر شود.
- تکنیک نادرست در فعالیتهای ورزشی: در ورزشهایی مانند تنیس و گلف، استفاده از تکنیک نادرست میتواند فشار زیادی بر روی مفصل آرنج ایجاد کند و به آسیب آرنج منجر شود. فعالیتهای ورزشی با تکنیکهای صحیح و درست انجام شده باید تا حد امکان برای جلوگیری از آسیب آرنج انتخاب شوند.
- استفاده از تجهیزات ورزشی نامناسب: استفاده از تجهیزات ورزشی نامناسب، مانند راکت سنگین در تنیس یا راکت یا چماق گلف با اندازه نامناسب، میتواند فشار زیادی بر روی آرنج ایجاد کند و به آسیب آرنج منجر شود. استفاده از تجهیزات مناسب و هماهنگ با نیازهای بدن میتواند خطر آسیب را کاهش دهد.
- حرکات تکراری دست و بازو: انجام حرکات تکراری و مکرر دست و بازو، مانند کار در خطوط تولید مونتاژی، میتواند باعث آسیب آرنج شود. فعالیتهایی که نیازمند حرکات تکراری و استفاده مکرر از دست و بازواست، میتوانند باعث فشار و تنش بیش از حد بر روی آرنج شده و به آسیب آرنج منجر شوند.
- قرار دادن بارهای سنگین بطور مداوم بر روی عضلات: قرار دادن بارهای سنگین بطور مداوم بر روی عضلات میتواند باعث استرس و فشار زیاد بر روی آرنج شود و به آسیب آرنج منجر شود. بارهای سنگین باید با دقت و با رعایت حدود قابل قبول در حداقل زمان ممکن استفاده شوند.
- عوامل دیگر: عوامل دیگری مانند علائم گردن یا تحریک عصبی نیز ممکن است به آسیب آرنج مرتبط باشند. این عوامل میتوانند نقشی در ایجاد فشار یا تنش بر روی آرنج داشته باشند و به آسیب آرنج منجر شوند.
به طور کلی، برای جلوگیری از آسیب آرنج، مهم است تا به توانایی عضلات، استفاده از تکنیکهای صحیح در فعالیتهای ورزشی، استفاده از تجهیزات مناسب و رعایت حرکات تکراری مداوم دست و بازو توجه کنیم. همچنین، در صورت وجود علائم نگرانکننده یا درد مزمن، بهتر است به پزشک مراجعه کرده و مشاوره و درمان مناسب را دریافت کنیم.
علائم در آرنج
برخی از علائم درد آرنج عبارتند از:
- احساس درد مبهم هنگام استراحت
- احساس درد هنگام مشت کردن دست (آرنج گلفباز)
- درد هنگام باز کردن انگشتان دست (آرنج تنیسباز)
- درد در اطراف برجستگی آرنج آسیب دیده
- قدرت گرفتن ضعیف
- مشکلات و درد هنگام تلاش برای گرفتن اشیاء، به خصوص با بازوی باز شده.
تشخیص
تشخیص و درمان مشکلات آرنج به سادگی قابل انجام است و بیشتر موارد نیازی به آزمایش خاصی ندارند. پزشک شما ممکن است پیشنهاد دهد که از اشعه ایکس استفاده کنید تا هر گونه رشد استخوان جدید، قطعه کوچکی از استخوان شل یا آرتریت را نشان دهد. در موارد نادر، اسکن اولتراسوند یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ممکن است برای تایید تشخیص لازم باشد.
در اسکن اولتراسوند، یک دستگاه کوچک بر روی پوست قرار میگیرد و امواج صوتی یک تصویر از قسمت داخل بدن ایجاد میکنند. برای انجام ام آر آی، شما باید در یک لوله بزرگ قرار بگیرید و میدانهای مغناطیسی و امواج رادیویی تصاویر دقیق از داخل بدن تولید میکنند.
در صورتی که مشکل شما مربوط به عصب باشد، ممکن است نیاز به یک آزمون هدایت عصبی داشته باشید. در این آزمون، الکترودهای کوچک بر روی پوست شما قرار میگیرند تا اعصاب را تحریک کنند. این آزمون میتواند سرعت ارسال پیام به عصب را اندازهگیری کند و شدت و حدت تحت فشار بودن اعصاب را نشان دهد.
درمانهای درد آرنج
چندین راه برای درمان درد آرنج وجود دارد، از جمله مصرف داروهای ضد درد، استفاده از حرارت یا پک یخ، تغییر حرکات و ورزش است.
تغییر در چگونگی حرکت
اگر درد آرنج دارید، اولین راه تغییر حرکت یا متوقف کردن حرکاتی است که باعث ایجاد علائم یا بدتر شدن آنها میشود. میتوان با اجتناب از خم کردن آرنج در جهات مختلف، از بدتر شدن علائم جلوگیری کرد.
در صورتی که که شغل شما دارای حرکات تکراری مانند استفاده زا پیچ گوشتی یا نقاشی است، باید با یک درمانگر شغلی مشورت کنید. درمانگران شغلی میتوانند به بهبود شرایط شما کمک کنند.
میتوانید به ساختمان بهداشت در محل کارتان مراجعه کنید.
مصرف دارو برای کاهش درد
مسکنهایی همچون پاراستامول میتوانند به کاهش درد کمک کنند. در صورت نیاز باید از آنها استفاده کنید، اما بهتر است قبل از اینکه درد خیلی شدید شود، دارو را مصرف کنید.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) یک گروه از داروهایی هستند که می توانند به کاهش درد، تورم و سفتی کمک کنند. ایبوبروفن یک داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی است که می توانید به راحتی تهیه کنید.
در صورتی که پس از استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی به مظنور تسکین درد، دچار مشکل معده شدید، باید مصرف دارو را قطع کرده و با پزشک تماس بگیرید.میتوانید از ژل و کرمهای ضد التهابی برای کاهش درد آرنج استفاده کنید، این محصولات دیگر باعث معده در هم نمیشوند.
آتل
برای درمان و کاهش فشار و درد در برخی از شرایط، مانند آرنج تنیسباز، میتوانید هنگام انجام فعالیتهای خاص از آتل استفاده کنید. آتلها را میتوانید از داروخانهها، مغازه های ورزشی و فیزیوتراپیستها تهیه کنید. در مورد ساتفاده از آتل و زمان و نحوه استفاده از آن با پزشک، یا داروساز مشورت کنید.
پک گرما یا سرما
قرار دادن یک پک گرما یا سرما به آرنج به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه هر چند ساعت یکبار میتواند درد و سفتی را کاهش دهد. میتوانید از تشک برقی یا بطری آب استفاده کنید. اگر پک یخ ندارید میتوانید از یک بسته نخودفرنگی منجمد استفاده کنید.
پک گرما یا سرما را مستقیم روی پوست خود قرار ندهید، چرا که میتواند باعث تحریک یا سوختن پوست شود. میتوانید ابتدا پک را دور یک حوله بپیچانید. گرما باعث بهبود گردش خون در بدن شده و سفتی را کاهش میدهد، بافت آسیب دیده را بهبود بخشیده و درد را تسکین میدهد. اگر آرنجتان متورم است یا به تازگی دچار آسیب شده است اصلا از پک گرما روی آرنج استفاده نکنید، چون این کار باعث بدتر شدن آسیب میشود.
یخ جریان خون را به بخشی از بدن کاهش میدهد و این میتواند تورم را کاهش دهد.
استفاده از گرما و سرما به نوبت در طول روز میتواند مفید باشد. امتحان کنید و ببینید چه کاری بهتر است.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی برای تقویت عضلات و جلوگیری از بازگشت وصعیت، موثر است.
فیزیوتراپیستها متخصصان آموزش دیده هستند که میتوانند به افراد مبتلا به آسیب یا شرایط سلامتی بلند مدت کمک کنند که فعال و مستقل باشند.
فیزیوتراپیست به شما کمک خواهد کرد تا از طریق ورزش، انعطاف پذیری را در آرنج خود حفظ کنید. شما باید حداقل یک بار در روز، آرنج خود را بکشید و طیف گستردهای از تمرینات حرکتی را انجام دهید. فیزیوتراپیست همچنین ممکن است تمرینات عضله دوسر و ماهیچه سه سر را با وزنه سبک و یا بندهای مقاومت توصیه کند.
یک درمانگر شغلی میتواند حرکتهایی را که ممکن است باعث ناراحتی شوند شناسایی کند. درمانگر شغلی میبیند که انجام چه فعالیتهایی برای بیمار دشوار است و به دنبال راهی برای جبران آنها است به طوری که بیمار بتواند همچنان فعال بماند و کارهای روزمره خود را انجام دهد.
تزریق استروئید
در صورت تجربه درد شدید، پزشک ممکن است تزریق استروئید را به شما پیشنهاد دهد. اغلب در ابتدا، درد ممکن است بعد از تزریق استروئید برای چند ساعت بدتر شود، اما به طور کلی پس از آن تسکین یافته و کاهش مییابد.
در برخی موارد، تزریق استروئید ممکن است به طور موقت در بهبود علائم موثر باشد، اما اثر آن ممکن است پس از شش تا هفت هفته از بین برود.
در صورتی که شما به یک نوع آرتریت التهابی که بر روی آرنج اثر میگذارد، مانند آرتریت روماتوئید یا آرتریت پسوریاتیک، مبتلا هستید، متخصص ممکن است به عنوان بخشی از درمان، تزریق در مفصل شما انجام دهد.
باید توجه داشت که تزریقهای استروئید برای آرتریتهای مرتبط با تنیس یا گلف توصیه نمیشود، زیرا ممکن است این شرایط را در طولانی مدت تشدید کنند.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت
یک روش دیگر که ممکن است برای آرنج تنیسباز و گلفباز مورد استفاده قرار گیرد، تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) است. پلاکتها سلولهای موجود در خون هستند که نقشهای متعددی ایفا میکنند، از جمله کمک به لخته شدن خون در صورت بریدگی.
در این روش، نمونه خون از بیمار گرفته شده و سپس پس از فرآوری، تعداد پلاکتها افزایش یافته و سپس به ناحیه دردناک تزریق میشود.
تحقیقات اخیر نشان داده است که PRP ممکن است باعث کاهش درد و افزایش حرکت شود و موثرتر از تزریق استروئید است.
تمرین درد آرنج
بسته به علت درد آرنج، انجام تمرین میتواند به بهبودی و جلوگیری از رخ دادن دوباره عارضه، کمک کند.
کشش و تمرینات دارای فواید زیر است:
- درد را تسکین میدهد
- دامنه حرکت را افزایش میدهد
- التهاب را کاهش میددهد
- عضلات اطراف مفصل را برای کمک به جلوگیری از آسیبهای آینده تقویت میکند.
تمرین برای کاهش درد
طبق تحقیاقت انجام شده، ورزش به کاهش درد و بهبود بیماران مبتلا به آرنج تنیسبزا کمک میکند.
- تمرینات اکسنتریک: عضلات تحت فشار در هنگام انجام تمرینات اکسنتریک کشیده میشوند. یک مطالعه نشان داد که این تمرینات باعث کاهش درد در افراد مبتلا به آرنج تنیسباز می شود. تقویت ماهیچه ءبازکننده مچ دست، نوع خاصی از تمرین اکسنتریک است، که ممکن است به کاهش درد آرنج تنیس کمک کند.
- تمرینات ایزومتریک: در تمرینات ایزومتریک فشار و کشش بدون تغییر طول به عضله وارد میشود. یک مطالعه نشان داد که تمرینات مچ دست ایزومتریک باعث کاهش درد آرنج تنیسباز میشود. با این حال، این تمرین به تنهایی ممکن است به بهبود شرایط کمکی نکند.
- تمرینات کششی استاتیک: برای درمان موثر و تسکین درد، طبق یک تحقیق انجام شده، تمرینات اکسنتریک باید با تمرینات کششی استاتیک ترکیب شود.
مطالعات متعدد نشان دادهاند که ورزشهای آبی و تمرینات قدرت ممکن است برای کاهش درد استئوآرتریت در زانو و باسن موثر باشد. با این حال، برای کاهش درد ناشی از استئوآرتریت آرنج و سایر اختلالات آرنج با تمرین، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
ایمن ورزش کنید
قبل از شروع ورزش و تمرینات، باید در مورد چگونگی و سطح مجاز تمرینات با پزشک مشورت کنید.
پس از شروع تمرین، موارد زیر را در نظر بگیرید:
- به آرامی ورزش کنید و در صورت داشتن احساس بد بلافاصله تمرین را متوقف کنید.
- هنگام بهبودی از آسیب از تمرین بیش از حد یا انجام تمرینات شدید خودداری کنید.
- اگر درد شما بهبود نیافته یا بدتر شد، یا اگر دچرا افزایش تورم یا قرمزی در اطراف آرنج خود شدید، با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.
پیشگیری از درد آرنج
برای کاهش خطر آسیب آرنج، میتوانید از راههای زیر استفاده کنید:
- قبل و بعد از ورزش، حتماً از گرم کردن و سپس سرد کردن استفاده کنید. این کار میتواند عضلات را آماده فعالیت کند و پس از آن تورم و التهاب را کاهش دهد.
- در هنگام بازی ورزشی، از تکنیکهای صحیح و تجهیزات مناسب استفاده کنید. این موضوع به شما کمک میکند تا فشار غیر ضروری روی آرنج را کاهش دهید و از آسیب جلوگیری کنید.
- تمرینات تقویتی را با استفاده از وزنههای دستی انجام دهید. مشاوره و راهنمایی یک فیزیوتراپیست میتواند به شما در یادگیری تمرینات صحیح کمک کند و عضلات را قویتر و مقاومتر کند.
- از انجام کارهایی که فشار زیادی روی بازو ایجاد میکند، یا استفاده از انگشتان دست و مچ دست را مشکل میسازد، و همچنین از حرکات تکراری و موقعیتهای ناخوشایند و عدم استراحت پرهیز کنید. این موارد ممکن است باعث استرس و آسیب به آرنج شوند.
لطفا توجه داشته باشید که قبل از انجام هرگونه تمرین و استفاده از روشهای پیشگیری، بهتر است با یک پزشک و یا متخصص ورزشی مشورت کنید تا بتوانید نیازهای ویژه خود را در نظر بگیرید.
