کفش دیابتی: رفع درد و نامتوازن شدن حجم عضلات کف پا با کفش دیابتی

کفش‌های دیابتی همان‌طور که از نامشان پیداست، کفش‌هایی هستند که مخصوص یک بیمار دیابتی ساخته شده‌اند؛ اما این کفش‌ها چه دارند که کفش‌های قدیمی و معمولی ندارند؟ کفش‌های دیابتی فقط کفش راحتی نیستند که فقط همانند دمپایی راحت هستند. خیر، هر قسمت از کفش دیابتی برای یک هدف خاص با دقت ساخته شده است. در هنگام ساخت این نوع کفش هر عاملی مورد توجه قرار می‌گیرد؛ مانند ارتفاع، پهنا، مواد و جنس آن، اندازه، حالت پا، عمق، اندازه دهانه کفش و غیره عواملی بسیار مهم هستند. اکثر پزشکان متخصص در مراقبت از بیماران دیابتی به شما خواهند گفت که کفش‌های دیابتی به راحتی پاها را از آسیب حفظ می‌کنند. زخم‌های پا مشکلاتی است که افراد دیابتی باید در همه وقت مراقب آن باشند. گاهی اوقات این زخم‌ها غیرقابل پیش بینی‌اند و اگر زخم پا بدتر شود، ممکن است منجر به قطع عضو شود. این اتفاق وحشتناکی است که هیچ کس نمی‌تواند آن را تحمل کند؛ اما متأسفانه ده‌ها هزار نفر هستند که به دلیل مشکلات و بیماری‌های اولیه باید عمل قطع عضو انجام دهند.

کفش‌های دیابتی می‌توانند از بروز مشکلات جزئی که از بروز مشکلات بزرگ به وجود می‌آیند جلوگیری کنند. اما این بدان معنا نیست که اگر کفش کاملاً مناسبی ندارید، حتماً در بیمارستان با مشکلات اساسی روبرو خواهید شد. گاهی اوقات دیابت می‌تواند ترسناک باشد، اما اگر نکات لازم را رعایت کنید و از این کفش‌ها برای کمک به پاهایتان به خوبی استفاده کنید، حتماً نباید تا این حد ترسناک باشد.

فرق بین کفش دیابتی و کفش معمولی در چیست؟

کفش‌های ورزشی و کفش‌های روزمره از مواد مختلفی مانند لاستیک، مصنوعی، چرم، تور، پلاستیک، فلز و گاهی حتی چوب تولید می‌شوند. در کفش‌های روزمره، معمولاً از مواد چوب یا فلزی استفاده نمی‌شود. تولیدکنندگان بزرگ کفش همچنین از پارچه نازک یا تور مصنوعی برای بخش بالایی کفش استفاده می‌کنند و بعد از آن از لاستیک پلی‌اورتان یا گاهی حتی لاستیک بازیافتی از کیسه‌های هوا (ایربگ) قدیمی اتومبیل و سایر منابع استفاده می‌کنند.

این مواد بسیار ارزان هستند و برای کاهش هزینه تولید استفاده می‌شوند، اگرچه برخی از این کفش‌ها نسبت به هزینه‌شان بسیار گران هستند. این کفش‌ها نازک هستند و هیچ پشتیبانی از پا ندارند. کف پا معمولاً از یک لایه نازک لاستیکی تشکیل شده است که اطراف آن یک ماده دیگر استفاده می‌شود. کفی درون کفش نیز از نوعی لاستیک ناراحت‌کننده EVA ساخته شده است که به شکل کف پا است اما به اندازه کافی نازک است که هیچ پشتیبانی اضافی برای پا فراهم نمی‌کند. این نوع کفی‌ها برای گرم کردن پاها بسیار مناسب هستند. در حالی که در سراسر دنیا برندهای معروف کفش و تولیدکنندگان کوچک وجود دارند که به جای ایجاد مشکلات بیشتر، مزایایی برای کف پاها دارند، اما افراد دیابتی به نوع دیگری از کفش نیاز دارند. بنابراین، کفش‌های طراحی‌شده برای بیماران دیابتی می‌تواند برای هر فردی که به دنبال راحتی و پشتیبانی بیشتر برای پاهای خود است استفاده شود.

مزایای استفاده از کفش‌های دیابتی 

کفش‌های دیابتی برای حداکثر راحتی و گردش خون طراحی و ساخته می‌شوند. آن‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که تا حد امکان بدون عیب و ایراد هستند، بدون آنکه کیفیت مواد مورد نیاز برای محافظت از پا را در هر شرایطی به خطر بی اندازد. پای افراد دیابتی مخصوصاً بسیار مستعد تورم و کاهش جریان خون است که به خاطر عوامل بسیاری ناشی می‌شود. پاهای بیماران دیابتی همچنین به حمایت بیشتری احتیاج دارد زیرا یک فرد دیابتی می‌تواند در هر زمان دچار از دست دادن احساس یا بی‌حسی پاها شود که می‌تواند فرد را بی دست و پا و علیل کند و با افتادن، خود یا دیگران را در خطر آسیب قرار می‌دهد.

بنابراین، کفش‌های دیابتی ساخته شده‌اند تا همه شرایط ذکر شده را کاهش دهند و راحتی، پایداری، تحرک را برای فرد فراهم کنند و همچنین از قیمت مناسبی برخوردار باشند. البته تهیه آن خیلی راحت نیست؛ اگر به فروشگاه بروید، یا در مورد کفش‌های دیابتی با شخص دیگری صحبت می‌کنید، ممکن است به این کفش‌ها کفش طبی، کفش‌های زیادی عمیق یا “کفش‌های دیابتی.” بگویند. دلیل نام‌گذاری این کفش‌ها به خاطر فضایی است که برای پاهای دیابتی متورم ایجاد می‌کنند تا جریان خون زیادی در پاها فراهم شود.

مواد بکار رفته در کفش‌های دیابتی تفاوت چندانی با کفش معمولی ندارند. و این طراحی این کفش‌ها است که آن‌ها را خاص می‌کند. کفش‌های دیابتی هیچ دوختی ندارند که از قسمت داخلی کفش بیرون زده باشد. این امر به این دلیل است که پوست روی پای فرد مبتلا به دیابت می‌تواند بسیار حساس باشد و حتی کوچک‌ترین نخ کوک هم می‌تواند باعث سوزش آن و شاید منجر به عفونت یا تاول شود و در صورت عدم کنترل، برخی از مشکلات اساسی به وجود می‌آید. فضای داخلی کفش نیز با یک ماده نرم محافظت می‌شود به همین دلیل تا حدودی متفاوت از کفش معمولی می‌باشند. این کفش‌ها دارای فضایی در بالای پا هستند تا هنگام تورم پا فرد بتواند کفش‌های خود را بپوشد. این یک ویژگی عالی است زیرا وقتی پا ورم می‌کند، این کفش به‌آرامی پا را می‌پوشاند، که باعث بهتر شدن جریان خون در کف پا می‌شود. همچنین راحتی را برای پای دردناک و متورم فراهم می‌کند.

همه‌ی کفش‌های دیابتی از یکدیگر متفاوت هستند، اما بیشتر آن‌ها دارای نوعی فناوری تکیه‌گاه (بالشتک) نرم بر روی قسمت پاشنه کفی و کف کفش هستند. برخی از آن‌ها دارای حفره‌های هوا هستند که پشتیبانی و راحتی بیشتری را ارائه می‌دهند و پاشنه را محکم و به‌خوبی در برمی‌گیرد. برخی دیگر از این کفش‌ها، از مواد نرم ساخته می‌شوند که زیاد فشرده نمی‌شوند و با گذشت زمان تجزیه می‌شوند، اما به‌طورکلی همین کار را انجام می‌دهند. کفی‌های کفش دیابتی به‌گونه‌ای ساخته شده‌اند که مطابق با کف پای بیمار باشند. آن‌ها با کمی مواد بیشتر، دارای تکیه گاهی (بالشتک) می‌باشند که درست با قوس طبیعی و توپی‌های کف پا و انگشتان پا شکل می‌گیرد. افراد مبتلا به انگشت چکشی و ناهنجاری‌های دیگری در انگشتان پا می‌توانند از این کفش‌های دیابتی استفاده کنند زیرا این کفش‌ها فضای بیشتری را برای قرار دادن پایشان دارند. آن‌ها از این نوع کفش‌ها برای جا دادن کفی‌های طبی ساخته‌شده‌ی مخصوص مشکلاتشان استفاده می‌کنند تا در نهایت استخوان‌ها بتوانند خود را در موقعیت‌های صحیح اصلاح کنند.

قسمت بیرونی کفش دیابتی تفاوت چندانی با یک کفش معمولی ندارد. تنها چند مدل از این کفش‌ها بنددار هستند و در عوض بیشتر آن‌ها بند نواری چسبی دارند. این امر به این دلیل است که کاربر همیشه نیاز دارد که بند کفش خود را به صورتی کاملاً راحت و مناسب بر روی پاهایش ببندد. البته می‌توانید مدل‌های زیادی از کفش های بنددار و یا حتی چکمه‌هایی با زیپ یا کفش‌های راحتی (بدون بند و چسب و زیپ) پیدا کنید.

کفش‌های دیابتی می‌توانند برای هر کسی نیز ساخته شوند. نه تنها کفی‌های طبی، بلکه کل کفش نیز می‌تواند درست برای شما ساخته شود. که برای افرادی که می‌خواهند بیشتری داشته باشند و از کفش‌های خود بهره ببرند، گزینه‌های زیادی در دسترس است. هر کسی که مبتلا به دیابت نیست، می‌تواند از این کفش‌ها برای بهبود سلامت کلی پا استفاده کند.

بهترین کفش‌های پیاده‌روی دیابتی کدام‌اند؟

برای بسیاری از افراد دیابتی، پیدا کردن یک جفت کفش مناسب برای پیاده‌روی دشوار است. البته جای نگرانی نیست، بسیاری از مشهورترین مارک‌های امروزی کفش، طیف گسترده‌ای از کفش‌های مناسب برای بیماران دیابتی را ارائه می‌دهند. همچنین مارک‌هایی وجود دارند که چیزی جز کفش پیاده‌روی دیابتی تولید نمی‌کنند.

اگر تمایل دارید که گاهی قدمی در پارک بزنید، پیاده‌روی سریعی در مجتمع مسکونی و یا اطراف خانه‌تان داشته باشید و یا پیاده‌روی طولانی در جنگل داشته باشید، کفش‌های مناسبی وجود دارد که برای نیازهای شما عالی هستند. قبل از رفتن برای خرید کفش مناسب خود، نکات زیر را در مورد چگونگی یافتن بهترین کفش‌های پیاده‌روی دیابتی بررسی کنید:

برای یافتن بهترین کفش‌های پیاده‌روی دیابتی، به دنبال چه چیزهایی باشیم 

• به دنبال کفش‌هایی باشید که فضای کافی برای حرکت پاهایتان را داشته باشند. اگر انگشتان پا در کفش احساس کیپ بودن در کفش می‌کنند، بهتر است که به سراغ یک جفت دیگر بروید. این امر به‌ویژه درصورتی‌که از تاول، برآمدگی یا انگشت چکشی رنج می‌برید بسیار مهم است.
• شما باید از کفش‌هایی با کفی‌های ضخیم و بلند استفاده کنید (مانند کفی‌های ژلی یا فوم حافظه‌دار) زیرا در هنگام راه رفتن به کاهش فشار کمک می‌کنند و باعث می‌شوند پاهای شما احساس خوبی داشته باشد. به یاد داشته باشید: تکیه‌گاه نرم (بالشتک) بیشتر به معنای راحتی بیشتر است.
• در مرحله بعد، باید از کفش‌هایی که از مواد مصنوعی یا پلاستیک ساخته شده‌اند ، خودداری کنید. کفش‌های ساخته شده از چرم یا پارچه‌ی برزنتی برای افراد دیابتی بهتر است زیرا اجازه می‌دهند پاها “نفس بکشند” و به بهبود گردش خون کمک می‌کنند. این موضوعی است که به ویژه افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی باید مورد توجه قرار دهند. یکی دیگر از مزایای کفش‌های چرمی یا برزنتی این است که آن‌ها در طول عمر کفش بهتر است با پاهای شما مطابقت داشته باشند، کاری که کفش‌های مصنوعی و پلاستیکی نمی‌توانند انجام دهند.

چه کفش‌هایی را نباید بپوشید 

مدل‌های مختلف کفش وجود دارند که برای افراد دیابتی مناسب نیستند. برای پیاده‌روی روزانه، کفش‌های پاشنه بلند، دمپایی لا انگشتی، کفش‌های راحتی و کفش‌های نوک تیز، انتخاب خوبی نیستند. برای مثال، کفش‌های پاشنه‌بلند فشار را به طور مساوی توزیع نمی‌کنند و ممکن است باعث درد و تورم پا شوند. دمپایی‌های انگشتی نیز محافظت کمتری دارند و نوارهای آن‌ها اغلب نازک و باریک هستند که می‌تواند باعث تحریک، زخم یا تاول شود. کفش‌های راحتی (پشت باز) قابل تنظیم نیستند که می‌تواند راحتی را محدود کند و کفش‌های نوک تیز باعث محدود شدن حرکت انگشتان پا می‌شوند. بنابراین، کفشی با جلوی پهن‌تر و مربعی، گزینه بهتری برای افراد دیابتی است.

برای خرید کفش‌های مناسب برای دیابتی، به بسته‌بندی آن‌ها توجه کنید. بسیاری از مارک‌های کفش، نشان‌هایی را نشان می‌دهند که نشان می‌دهد کفش برای بیماران دیابتی تائید شده است. این نشان‌ها به‌سادگی می‌گویند: “تائید شده برای دیابت”. حتی اگر هیچ مراجعه‌ای برای ساخت کفش‌ها نداشته باشید، این راهی بی دردسر برای یافتن کفش مناسب برای دیابت است.

اگر در مورد برخی اصطلاحات سردرگم هستید، از یک متخصص بپرسید. فروشگاه‌های تخصصی کفش حتماً به هر سؤالتان در مورد کفش دیابتی پاسخ می‌دهند. به‌عنوان مثال، اگر نمی‌دانید کدام کفش مناسب است، می‌توانید از فروشنده کمک بگیرید تا بهترین گزینه را برای شما پیدا کند.

کفش‌های سفارشی برای راحتی خاص هر فرد 

بسیاری از برندهای کفش می‌توانند کفش‌های سفارشی مخصوص پا شما را برایتان تهیه کنند. از فروشگاه کفش مورد نظر خود در مورد خدمات تهیه‌ی کفش سفارشی که ارائه می‌دهند بپرسید. این بهترین شانس است که فروشگاهی که همیشه به آن اعتماد دارید، گزینه‌های بسیار خارق‌العاده‌ای برای انتخاب شما داشته باشد. اگر قادر به یافتن یک فروشگاه کفش مناسب در شهر و یا محلتان نیستید، گزینه‌های زیادی برای انتخاب آنلاین وجود دارد. به‌سادگی از موتور جستجوگر خود استفاده کنید تا شرکت‌هایی را پیدا کنید که بتوانند کفشی را طبق قالب پایتان برای شما ارسال کنند البته هزینه های پستی را نیز باید در نظر بگیرید تا آن‌ها بتوانند کفش‌های سفارشی را مخصوص برای پاها و شرایط شما تهیه کنند.

خرید کفش مناسب و راحت 

قبل از خرید کفش‌های پیاده‌روی از یک برند جدید، می‌توانید اندازه کفش خود را چک کنید. باورنکردنی است که بسیاری از افراد به سراغ پوشیدن کفش‌هایی می‌روند که اصلاً برای پاهایشان اندازه نیستند. این می‌تواند خبر ناراحت‌کننده‌ای برای افراد دیابتی باشد، زیرا پوشیدن کفش با سایز اشتباه می‌تواند به گردش خون ضعیف، تاول، سوزش، تورم و عفونت منجر شود. هیچ‌کس نباید مجبور باشد که به خاطر سایز نادرست کفش‌ها، با این مشکلات مواجه شود و با آن‌ها کنار بیاید.