اگر به کوهنوردی علاقه دارید، باید توجه داشته باشید که برای اطمینان از ایمنی سفرهایتان به تجهیزات مختلف زیادی نیاز است. با این حال، یکی از مهمترین مواردی که در طول صعود به آن نیاز خواهید داشت، کفشهای با کیفیت هستند. این نزدیکترین پیوند شما با سنگها است که در هنگام صعود ثبات و راحتی را برای شما فراهم می کند. اگر از کفی‌های پشتیبان استفاده نکنید، تاول و زخم کف پا حتی با بهترین چکمه‌ها نیز می‌تواند رخ دهد. انواع کفی‌های کفش کوهنوردی و کفی‌های ژله‌ای برای قرار گرفتن در کفشهای کوهنوردی وجود دارد و با کفی‌های ژله‌ای، کفش کاملاً با شکل خاص پای شما جور می‌شود.
استفاده از کفی طبی برای کفش های کوهنوردی باعث پیشگیری از درد کف پا می شود اما در انتخاب کفی طبی مخصوص کوهنوردی باید دقت بسیاری داشت چرا که کفی طبی اگر مخصوص کوهنوردی نباشد باعث می‌شود که کف پای کوهنورد نتواند با سطح زمین ارتباط لازم را پیدا کند و در نتیجه تعادل فرد دچار اختلال می شود. متخصصین مرکز جامع توانبخشی امید براساس شغل و شرایط هر فرد می توانند کفی طبی مخصوص او را با بهترین کیفیت ارائه کنند.
چرا کفشهای کوهنوردی باید متناسب باشند؟
کفش صخره نوردی رابط اصلی بین شما و سنگ است، تناسب یا استایل نامناسب می‌تواند باعث به عقب پرت شدن شما شود. چه به دنبال یک کفش میلیونی مخصوص کوهنوردی بروید و چه یک کفش کوهنوردی صاف، قاعده کلی این است که کفشهای کوهنوردی باید بدون پاکت هوا یا نقاط فشار راحت در اطراف پاهایتان قرار بگیرند و امکان تحرک خوب در جلوی پا را فراهم کنند.
وقتی برای اولین بار کفشهای کوهنوردی را امتحان می‌کنید، اندازه مناسب تقریباً همیشه خیلی کوچک احساس می‌شود. این کاملاً طبیعی است زیرا ما عادت کرده‌ایم کفش‌هایی بپوشیم که فضای لازم برای تکان دادن انگشتان پا را داشته باشند. به یاد داشته باشید، ممکن است چند جلسه کوهنوردی طول بکشد تا در کفش‌هایتان جا باز کنند.
بسته به موادی که کفش را می‌پوشاند، این می‌تواند به معنای کشش کم و زیاد باشد که باید روی آن حساب کرد. به عنوان یک قاعده کلی، رویه‌های مصنوعی کش نمی‌آیند، اما می‌توانند با گذشت زمان قالب پای را به خود بگیرند. رویه‌های چرمی احتمالاً تا نصف اندازه کش می‌آیند.
ترجیح تناسب به خود فرد بستگی دارد اما بسیاری از مبتدیان در نهایت کفش‌هایی را می‌خرند که خیلی بزرگ هستند چون این موضوع که تنگی غیرمعمول اولیه پس از مدتی اصلاح خواهد شد را نادیده می‌گیرند. هنگامی که برای اولین بار کوهنوردی را یاد می‌گیرید به دنبال کفش متناسب و هستید. برخلاف کفشهای خیابانی، کفشهای کوهنوردی به این منظور هستند که پای شما را محکم به دیوار بچسبانند بنابراین باید هرگونه فضای هوایی که باعث کاهش تماس می‌شود حذف شود. انگشتان پا نباید در داخل کفش تکان بخورند و باید تحرک خوبی از جلو داشته باشید.
بخاطر داشته باشید که هرچه پیشرفت می‌کنید، ممکن است در جستجوی کفشی باشید که خواسته‌های مختلف این ورزش را برطرف کند. این می‌تواند یک کفش تنگ‌تر برای ترغیب به حرکات پای بهتر و دریافت پاسخ مثبت بیشتر از قرار دادن کف پا روی زمین فنی باشد، یا یک کفش سفت و سخت‌تر یا نرم‌تر برای لبه‌گذاری یا مه آلودی. به یاد داشته باشید که کفشهای کوهنوردی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بدون جوراب پوشیده می‌شوند اما اگر در آینده نیاز به متعادل کردن کشش کفش دارید، می‌توانید جوراب نیز پوشید.
اهمیت کفی طبی کوهنوردی
سه دلیل اصلی وجود دارد که چرا مونتاژکاران باتجربه از شما می‌خواهند نوعی پشتیبان پای موثر تهیه یا خریداری کنید:
- کف پا را ثابت کنید- پا به طور طبیعی متحول می‌شود و هنگام قرار دادن کف پا روی سطح، متحرک می‌شود، مانند یک ضربه گیر عمل می‌کند اما در انتهای قدم ما سفت می‌شود تا اهرم محکمی برای رانش فراهم کند. در طول این حرکت شکل (عرض / ارتفاع / طول) پا به طور مداوم تغییر می‌کند. از آنجا که بوت کوهنوردی انعطاف پذیری ندارد و پوسته‌ای سفت و سخت است که اجازه این حرکات را نمی‌دهد، به زودی مشکلاتی پیش می‌آید و بسیاری از مونتاژکاران چکمه ممکن است فکر کنند که فضای خیلی کمی در پوسته برای کف پا وجود دارد، اما دلیل اصلی آن عدم پشتیبانی از کف پا هنگام سقوط یا فشار دادن به دیواره‌های داخلی چکمه است.
- تراز را بهبود ببخشید- هنگامی که پا در وضعیت خنثی نگه داشته می‌شود، تعجب‌آور است که اثر تا چه اندازه در بدن ما پخش می‌شود. کف پا نه تنها در وضعیت مستقیم و مناسب برای چکمه کوهنوردی قرار خواهد گرفت، بلکه پاها و لگن نیز برای مقاومت در برابر نیروهای تجربه شده در هنگام کوهنوردی، صاف‌تر شده و در موقعیت قویتری قرار می‌گیرند. این باعث کاهش خستگی پا و کف پا می‌شود و به طور قابل توجهی طرز ایستادن، تعادل و کنترل را برای همه اسکی بازان بهبود می‌بخشد.
- توزیع فشار را بهبود ببخشید- با استفاده از یک قالب کامل از کف پا، پزشکان می‌توانند در تمام طول آن یک شکل کاملاً تعریف آمیزی ایجاد کنند تا بهترین لژ تحمل وزن را داشته باشد. این باعث بهبود راحتی می‌شود، خستگی ناشی از کف پا را کاهش می‌دهد و ناحیه تماس را افزایش می‌دهد که با بازخورد حساس بیشتر باعث بهبود تعادل مغز می شود. چه قبلاً یک جفت کفش کوهنوردی تهیه کرده‌اید چه می‌خواهید یک جفت کفش کوهنوردی جدید بخرید، این جزء جدایی ناپذیر را اضافه کنید تا از تجهیزات خود بیشترین بهره را ببرید.
انتخاب کفش و کفی کوهنوردی
کفش های کوهنوردی در سه سبک ارائه می‌شوند و انتخاب نوع مناسب یا نامناسب می‌تواند کوه پیمایی شما را کاملا دستخوش تغییر کند. هنگام انتخاب کفش کوهنوردی، باید بین سبک‌های خنثی، متوسط و تهاجمی تصمیم بگیرید. این انتخاب بسته به نوع کوهنوردی که قصد انجام آن را دارید متفاوت خواهد بود.
کفشهای کوهنوردی دارای بند کفش، آستر و کش هستند که می‌تواند در عملکرد آنها نیز تأثیر بگذارد. این ویژگی‌ها برای بهبود بهتر تناسب کفش و تضمین محکم نگه داشتن کف پا طراحی شده‌اند. قطعا نمی‌خواهید کفشها همیشه دردناک باشند، اما می‌خواهید که به درستی متناسب با پا باشند.
کفش کوهنوردی خنثی
کفشهای کوهنوردی به سبک خنثی راحت‌ترین و معمولاً همان چیزی است که کوهنوردان جدیدتر انتخاب می‌کنند. با این حال، حتی اگر کوهنوردان باتجربه قصد راحتی بیشتری داشته باشند یا کوه پیمایی طولانی‌تری داشته باشند، این سبک را دوست دارند. اگر کوه پیمایی‌های چند مرحله‌ای بیشتری انجام می‌دهید، این یک گزینه عالی است.
بزرگترین مزیت کفشهای خنثی راحتی تمام روز آنهاست. آنها دارای کفی میانی متوسط تا سفت و کفی‌های لاستیکی ضخیم برای پشتیبانی با کیفیت هستند. اینها معمولاً مسطح هستند که هنگام کوه پیمایی مفید است.
با این حال، برخی از نکات منفی کفشهای خنثی این است که کفی ضخیم‌تر حساسیت کمتری دارند. شما قادر به احساس سنگ زیر پای خود و همچنین گزینه دیگر نخواهید بود. اگر در حال کوه پیمایی از مسیرهای سخت و دشوارتر هستید این نوع کفش بهترین گزینه نیست.
کفش کوهنوردی متوسط
این کفشها با گزینه‌های خنثی فرق دارند زیرا شکلی فرورفته دارند که برای کوهنوردی فنی بهتر است. این کفشهای کاملاً پرکاربرد هستند زیرا از پس زمین‌های مختلف برمی آیند. کوهنوردانی که مسیرهای باریک، کوه پیمایی‌های ترک، کوه پیمایی‌های چند مرحله‌ای طولانی یا مسیرهای ورزشی معلق را طی می‌کنند، اغلب این مورد کفش را انتخاب می‌کنند.
شکل رو به پایین این کفشهای متوسط کف پاهای شما را نسبت به گزینه‌های خنثی در موقعیت قویتری قرار می‌دهد. آنها همچنین دارای کفی‌های نازک‌تر و کش‌های چسبنده هستند که می‌تواند به شما چسبندگی و احساس بهتر روی سنگ بدهد. گرچه راحتی آنها کمتر از گزینه‌های خنثی است، اما راحت‌تر از کفشهای تهاجمی هستند.
گرچه اینها برای عملکرد عالی هستند، اما به اندازه کفشهای تهاجمی تمرکز عملکردی ندارند. کفی آنها به دلیل مواد نازک‌تر، سریعتر از گزینه‌های خنثی نیز ساییده می‌شوند.
کفش کوهنوردی تهاجمی
کفشهای تهاجمی برای کسانی طراحی شده‌اند که هنگام کوهنوردی باتجربه ترند و عملکرد آنها بسیار زیاد است. آنها در قسمت انگشتان پا بسیار پایین هستند و کشش زیادی در پاشنه دارند که باعث می شود پای شما در قوی ترین حالت قرار گیرد. این کفشها برای کوه پیمایی آویزان عالی هستند، و منحنی قدرت را روی انگشت پا برای قرار دادن دقیق در محل‌های نگهداری کوچک قرار می‌دهد.
بیشتر کوهنوردان این کفشهای تهاجمی را فقط برای یک کوه پیمایی ورزشی با یک زمین استفاده می‌کنند. شکل آنها بسیار راحت و رو به پایین است و باعث می‌شود کمترین راحتی را در گروه کفشهای کوهنوردی داشته باشند. آنها همچنین می‌توانند برای استفاده در سالن ورزشی عالی باشند و برای کوه پیمایی‌های تمام روز چند مرحله‌ای مناسب نیستند.
همانطور که گفته شد، این کفشها به دلیل شکل و موقعیت قوی، بیشترین عملکرد را دارند. آنها دارای لاستیک چسبنده‌تر و کفی نازک‌تری نسبت به سایر مدل‌های کفش هستند. با استفاده از این کفش های تهاجمی می توانید بهترین گیرش را بدست آورده و سنگ را احساس کنید.
این کفشها خیلی زودتر از کفشهای کوهنوردی دیگر ساییده می‌شوند و ممکن است نیاز به تعویض دفعات بیشتری داشته باشند. شکل رو به پایین برای ترک و همچنین سایر گزینه‌ها توصیه نمی‌شود.
آیا با کفشهای کوهنوردی جوراب میپوشید؟
از آنجا که کفشهای کوهنوردی کفی ندارند، ممکن است این سوال را بپرسید که آیا باید با این کفشها جوراب بپوشید؟ به طور متوسط، بیشتر کوهنوردان با کفش های کوهنوردی خود جوراب نمیپوشند، زیرا لایه اضافه شده بین پا و سنگ را دوست ندارند. گرچه ممکن است اولویت شخصی شما متفاوت باشد، اما این بهترین روش برای پوشیدن کفشهای کوهنوردی است.
مراقبت از کفشها و کفی‌های خود
این احتمالاً باعث می‌شود شما به فکر بویی باشید که ممکن است ناشی از نپوشیدن جوراب باشد. در حالی که کفشهای کوهنوردی به مرور زمان بد بو می‌شوند، شما می‌خواهید به درستی از آنها مراقبت کنید تا از این امر جلوگیری کنید. چند مرحله وجود دارد که می‌توانید برای اطمینان از تمیز ماندن کفشهای خود انجام دهید. برخی از گزینه‌های شما شامل موارد زیر هستند:
- همیشه کفشهای خود را در بین کوه پیمایی‌ها در بیاورید تا کفش و کف پایتان به درستی خشک شوند.
- پوشش داخلی کفش را پس از بالا رفتن با پارچه مرطوب پاک کنید. بگذارید کفشهای شما در بین کوه پیمایی‌ها کاملا خشک شوند و بگذارید در هوای آزاد خشک شود. از نگه داشتن کفش در معرض تابش مستقیم آفتاب خودداری کنید، که ممکن است با گذشت زمان به کفش آسیب برساند.
- کفش و کفی خود را پس از کوه پیمایی در بسته قرار ندهید؛ زیرا می‌تواند باعث تجمع بو یا حتی کپک شود.
- بیرون کفش خود را با آب و یک مسواک قدیمی تمیز کنید. باید هنگام انجام این کار از حداقل آب استفاده کنید تا کفش آسیب نبیند.
- کفی‌ها را با الکل پاک کنید تا هرگونه آلودگی یا گرد و غبار ناشی از کوه پیمایی پاک شود. این امر همچنین می‌تواند چسبندگی کفی را که برای کوهنوردی در آینده مناسب است، بازگرداند.
- برای اینکه کفشهای خود را تا حد ممکن نو و تمیز نگه دارید، می توانید قبل از کوه پیمایی، به آرامی یک پودر خوشبو کننده در کفش خود اسپری کنید. پودرهایی نیز وجود دارند که می‌توانید قبل از هر بار کوه پیمایی، به پاهای خود بپاشید تا تجمع عرق و بو را کاهش دهد.
- برخی کوهنوردان کفشهای خود را با ورق‌های خشک کن در داخل نگه می‌دارند تا در بین کوه پیمایی‌ها نو تمیزتر بمانند و از بوی ناخواسته جلوگیری کنند.
- البته، شما همیشه باید کوهنوردی خود را با پای تمیز و خشک شروع کنید. قرار دادن پاهای کثیف در کفشهای تمیز کاملا بی‌معنی است.
مواردی که باید در رابطه با کفشهای کوهنوردی از آنها اجتناب کنید
برای افزایش عمر کفشهای کوهنوردی باید از شستن آنها در ماشین لباسشویی خودداری کنید. اگرچه این سریعترین راه برای جلوگیری از بوی بد به نظر می‌رسد، اما بسیاری از کفشهای کوهنوردی از چرم ساخته شده و قابل شستشو نیستند. همچنین حتی آنهایی که از چرم ساخته نشده باشند نیز می‌توانند شکل خود را در ماشین لباس شویی از دست بدهند.
برای پایین آوردن بو، فقط هنگام کوهنوردی کفشهای خود را بپوشید. این می‌تواند در کفش و چسبندگی کف آن تداخل ایجاد کند، و همین باعث می‌شود که مجبور می‌شوید سریع آن را تعویض کنید.
همانطور که گفته شد کفشهای خود را در کیف خود رها نکنید و همیشه آنها را در هوای آزاد بگذارید. همچنین از نگه داشتن کفشهای کوهنوردی در اتومبیل‌های گرم خودداری کنید زیرا در اثر گرم شدن لاستیک مممکن است شکل خود را از دست بدهد.
