یکی از شایعترین آسیبهای ستون فقرات، شکستگیهای مهرههای کمری است که غالباً در افرادی که به پوکی استخوان مبتلا هستند رخ میدهد. اما عوامل دیگری مانند افتادن یا فشار بیش از حد نیز میتواند منجر به این نوع آسیب شود. شکستگی مهرههای کمری به طور عمده در ناحیه اتصال ستون فقرات قفسه سینه و کمر اتفاق میافتد و باعث درد شدید، به ویژه هنگام حرکت میشود. بسیاری از افراد مبتلا به شکستگی مهرههای کمری نیازی به جراحی ندارند. استفاده از کمربندهای خاص به همراه ترکیبی از ورزش و تغییر در فعالیتها میتواند به تسکین درد کمک کرده و فعالیت روزمره شما را حفظ کند. پزشک ممکن است از انواع مختلف کمربند طبی برای تسکین درد در شکستگی مهرههای کمری تجویز کند و در برخی موارد نیاز به استفاده از بریس پشتی برای بهبود شکستگی وجود دارد.
علل
شکستگی مهرههای کمری دلایل مختلفی دارد. اگر مهره برای نگه داشتن فشار طبیعی ضعیف شود، ممکن است فشار زیادی لازم باشد تا باعث فروپاشی آن شود. بیشتر استخوانهای سالم تحمل فشار را دارند و ستون فقرات شوک را جذب میکند. با این حال، اگر نیروها خیلی زیاد باشد، ممکن است یک یا چند مهره دچار آسیب و شکستگی شوند.
پوکی استخوان
پوکی استخوان میتواند باعث شکستگی مهرههای کمری در ستون فقرات شود، زیرا استخوانها را ضعیف میکند، بنابراین آنها نمیتوانند فشار طبیعی را تحمل کنند. بنابراین، ستون فقرات در نهایت در طی فعالیت طبیعی فرو میریزد و منجر به شکستگی مهرههای ستون فقرات میشود. قابل ذکر است که شکستگی مهرههای نخاعی متداول ترین نوع شکستگی ناشی از پوکی استخوان است. چهل درصد از همه زنان تا ۸۰ سالگی حداقل یک شکستگی خواهند داشت.
در موارد شدید پوکی استخوان، اقدامات سادهای مانند خم شدن به جلو میتواند باعث شکستگی فشاری در مهره شوند. به طور خاص، این نوع شکستگی مهره باعث از دست دادن قد بدن و پشت گودی (کیفوز)، به خصوص در زنان مسن میشود.
تروما
شکستگی مهرههای کمری در اثر ضربه میتواند ناشی از زمین خوردن، پرش شدید، تصادف رانندگی یا هر رویدادی باشد که ستون فقرات را از نقطه شکستگی خود تحت فشار قرار دهد. علاوه بر این، سرطانی که به ستون فقرات گسترش مییابد، ساختار حمایتی ستون فقرات را ضعیف میکند. غالباً، استخوانهای ستون فقرات تحت تأثیر انواع مختلفی از سرطانها قرار میگیرند. بنابراین، سرطان ممکن است باعث تخریب بخشی از مهره شود، و استخوان را ضعیف کند تا زمانی که از بین برود.
علائم
وقتی یک آسیب ناگهانی یا شدید باعث شکستگی شود، احتمالاً درد شدیدی در کمر، پاها و بازوها احساس خواهید کرد. اگر شکستگی باعث آسیب به اعصاب ستون فقرات شود، ممکن است احساس ضعف یا احساس بی حسی کنید. اگر استخوان به تدریج از بین برود، مانند شکستگی نازک شدن استخوان، درد معمولاً خفیف تر به نظر میرسد. تا زمانی که استخوان در حقیقت شکسته نشود، دردی احساس نمیکنید.
در شکستگیهای فشاری بسیار شدید، ممکن است قسمتهایی از پشت بدن مهرهها در کانال نخاع بیرون زده و به نخاع فشار وارد کنند. خوشبختانه، این امر به طور معمول اتفاق نمیافتد.
تشخیص
قبل از اینکه پزشک بتواند شرایط شما را تشخیص دهد و یک برنامه درمانی را طراحی کند، یک شرح حال کامل و معاینه فیزیکی انجام میشود. دلایل داخلی زیادی برای درد وجود دارد. تعیین و شناسایی ریشه مشکل مهم است.
بعد از اینکه دکتر شما بهتر درک کرد که چه چیزی باعث ناراحتی شما میشود، آزمایش زیر میتواند علت یا علل دقیق آن را تشخیص دهد.
- با تصویر برداری اشعه ایکس از ستون فقرات، مهره شکسته دیده میشود.
- اگر در اشعه ایکس شکستگی مشاهده شود، پزشک همچنین ممکن است سی تی اسکن را برای اطمینان از پایداری استخوان شکسته و اعصاب در معرض خطر قرار دهد. در صورت وجود نگرانی در مورد نخاع، سی تی اسکن میتواند با میلوگرام ترکیب شود.
اگر پزشک شما معتقد باشد که آسیب به اعصاب ممکن است به دلیل شکستگی باشد یا هنوز سوالاتی در مورد علت هرگونه درد وجود داشته باشد، ممکن است MRI توصیه شود.
- ممکن است برای کمک به تعیین میزان شکستگی، اسکن استخوان انجام شود. اگر شکستگی قدیمی به نظر برسد و سایر شکستگیهای بهبود یافته وجود داشته باشد، این مشاهده ممکن است نشان دهنده پوکی استخوان باشد. این مورد در بیماران مسن، به ویژه زنان مهم است. اگر پوکی استخوان به عنوان عاملی ظاهر شود، درمان شامل اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از شکستگیهای دیگر مهره است.
- یک معاینه عصبی نیز انجام خواهد شد. این معاینه شامل آزمایش اعصاب با بررسی رفلکسها، قدرت عضلات و درک حسی شماست. ناهنجاریها در معاینه عصبی میتوانند به آسیب عصبی اشاره کنند. اگر آسیب به اعصاب نخاعی وجود داشته باشد، حرکت بدن و واکنشهای عصبی رخ میدهد. مشکلات عصبی به ندرت اتفاق میافتد به جز در بیماران جوان که آسیب جدی مانند تصادف اتومبیل را تجربه کرده اند.
گزینههای درمان
متداول ترین روشهای درمانی برای شکستگی مهرههای قفسه سینه، داروهای ضد درد، کاهش فعالیت و استفاده از کمربند است. پزشکان همچنین از روشهای غیر جراحی جدیدتری به نام مهره و پلاستیک و کیفوپلاستی استفاده میکنند. این روشها حداقل تهاجمی هستند و نویدبخش نوعی درمان شکستگیهای فشاری مهره ای هستند. بهبودی کامل شکستگی مهرهها معمولاً حدود سه ماه طول میکشد. اشعه ایکس احتمالاً به صورت ماهانه برای بررسی پیشرفت بهبودی رخ میدهد. جراحی برای شکستگیهای فشاری به ندرت اتفاق میافتد.
داروهای ضد درد
برای کنترل درد، پزشکان داروی خفیف درد را تجویز میکنند. به یاد داشته باشید که دارو به بهبود شکستگی کمک نمیکند، اما میتواند به کنترل درد کمک کند.
کاهش فعالیت
به احتمال زیاد مجبورید فعالیتهای عادی خود را محدود کنید. از انجام فعالیتهای سنگین یا ورزش اجتناب کنید. اشیا سنگین را بلند نکنید. از هر فعالیتی که ممکن است فشار زیادی بر مهره شکسته شما وارد کند، دور شوید. اگر پیر هستید، ممکن است پزشک شما را در حالت استراحت قرار دهد. بهبود استخوانهای قدیمی تر از استخوانهای جوان تر طول میکشد و به طور معمول نازک و ضعیف تر هستند. این شکستگی را مانند سایر شکستگیهای استخوان با احتیاط و جدی درمان کنید.
استفاده از کمربند برای شکستگی مهرههای کمر
استفاده از کمربند برای شکستگی مهرههای کمر فرم متداول دیگری برای درمان برخی از انواع شکستگیهای فشاری مهرههای نخاعی است. پزشک شما ممکن است کمربند طبی (که ارتز نامیده میشود) برای شما تجویز کند. کمربند از پشت شما پشتیبانی میکند و حرکت را محدود میکند، همانطور که بریس بازو از شکستگی بازو پشتیبانی میکند.
انواع کمربند شکستگی مهره شامل موارد زیر میباشد:
کمربندهای کششی
کمربندهای طبی برای شکستگی مهرههای کمری طراحی شدهاند تا جلوگیری از حرکت رو به جلو ستون فقرات را فراهم کنند و امکان حرکت در کنار هم و چرخش را فراهم کنند. این کمربندها معمولاً برای افرادی که دچار شکستگی فشاری مهرههای سینهای تحتانی و کمری فوقانی هستند، مورد استفاده قرار میگیرند. آنها به استخوان لگن و قفسه سینه فشار میآورند تا ستون فقرات کشیده مانده و پایدار باقی بماند. این کمربندها با اتصال یک میله فلزی به پدهای نخی طراحی شدهاند و هنگامی که تنظیم میشوند، بر روی قفسه سینه، استخوان لگن و عضلات شکم قرار میگیرند.
بریس هایپر اکستنشن از خم شدن بیش از حد و جلوگیری میکند و به نوبه خود مانع از تداخل بالقوه در شکستگی و فشردهسازی مهرههای ستون فقرات میشود و به ساختارهای حساس ستون فقرات آسیب نمیرساند. این کمربندها، علیرغم محدود کردن خمیدگی ستون فقرات، ممکن است باعث شود که فرد به پهلو خم شود و بچرخد.
کمربندهای کرست
این بریس ها از مواد انعطاف پذیر تشکیل شده اند که در اطراف مهرههای ستون فقرات فرد ثابت میشوند. این نوع بریس ها به طور معمول از زیر جناغ تا ناحیه لگن پوشیده میشود. این کمربندها معمولاً از پنبه یا نایلون ساخته میشوند، اما در آنها فلز یا پلاستیک نیز استفاده میشود تا حرکت رو به جلو را محدود کند. بریس های کرست برای کاهش فشار از ستون فقرات به حفره شکم فشار وارد استفاده میشوند و در نتیجه باعث تسریع روند بهبودی فرد میشوند. این نوع بریس ها میتوانند همراه با کش های طبی یا Velcro برای تنظیم استفاده شوند.
کتهای قالب دار
کمربندهای طبی به عنوان یکی از راههای درمانی برای شکستگی مهرههای کمری مورد استفاده قرار میگیرند. اما نوع دیگری از کمربندهای طبی نیز وجود دارد که به صورت کتهای قالب دار ساخته میشوند. این کتها از بریسهای سفت و سخت تری تشکیل شدهاند که کل قسمت فوقانی و تحتانی کمر از جمله استخوان خاجی را پوشش میدهند. این بریسها به صورت سفارشی برای افراد ساخته میشوند و از پلاستیک سبک با آستر نرم برای راحتی ساخته شدهاند. این کمربندها جلوگیری از حرکت ستون فقرات به هر جهتی را شامل میشوند، یعنی چرخش در کنار هم، جلو، عقب و همچنین محدود کردن حرکت را فراهم میکنند.
روشهای درمانی با حداقل تهاجم
درمان شکستگی مهرههای کمری با استفاده از روشهای جدید و با حداقل تهاجم انجام میشود. این روشها شامل مهره ای و کیفوپلاستی هستند. در ورتبروپلاستی، سیمان مخصوص در داخل مهره شکسته تزریق میشود که عمدتا برای کاهش درد و بهبود قدرت بدنه مهرهها استفاده میشود. در کیفوپلاستی، یک لوله را با بالون تخلیه شده درون استخوان شکسته قرار میدهند. بالون برای کمک به ترمیم قد مهره شکسته شده باد میشود و سیمان استخوانی به حفره تشکیل شده توسط بالون تزریق میشود تا مهره را در ارتفاع اصلاح شده نگه دارد. کیفوپلاستی مزیت اضافی بازیابی قد یا تمام قد طبیعی مهرههای بدن را فراهم میکند.
در نهایت، استفاده از کمربندهای طبی و روشهای درمانی با حداقل تهاجم میتواند به شکستگی مهرههای کمری کمک کند و بهبودی را به دنبال داشته باشد.