انواع اسلینگ دست
در این مقاله انواع مختلف آویز دست در سه دسته از جمله، اسلینگ استاندارد، آویز دست شانه ای و اسلینگ گردنی طبقه بندی شده است. انواع مختلف آویز دست، کاربرد و اینکه آیا آنها برای شما مناسب هستند یا خیر در این قسمت کاملا برایتان توضیح داده شده است.
آویز دست استاندارد
استفاده از آویز دست استاندارد برای درمان صدمات ساعد، از جمله شکستگیها، دررفتگیها و ترمیم استخوانهای شکسته، رایج است. یکی از مزایای این نوع آویز دست، جلوگیری از حرکت بازو و دست است. اسلینگ استاندارد از یک نوار پارچهای ساده تشکیل شده است که به دور یکی از بازوها و بالای شانه قرار میگیرد. این نوع آویز دست با استفاده از بانداژ بر روی بازو، قسمت آسیب دیده را محافظت میکند و قسمت سبک آن، در زیر بازو قرار دارد تا آن را بالا نگه دارد. این نوع آویز دست برای درمان تروما در بازو، آسیب دیدگی درآرنج، شکستگی، دررفتگی و آسیب دیدگی مچ دست استفاده میشود.
آویز دست شانه ای
این نوع آویز حلقهای در درمان آسیبهای ساعد، صدمات تاندون و شکستگیهای استخوان آرنج و اندام فوقانی دست کاربرد دارد. از این نوع اسلینگ معمولا برای بی حرکت کردن مفصل آرنج تا مدتی استفاده میشود. زیر ساعد را محافظت کرده و نیروی وزن دست را به ناحیه گردن انتقال میدهد. این نوع آویزها معمولا میتوانند از یک پارچه و یا کمربند ساده تشکیل شده باشند که به دور بازوی شما پیچیده میشود و دست در نهایت در بالای شانه مخالف قرار میگیرد تا از محل آسیب دیدگی، دست و بازوی شما بعلت صدمات وارد شده به استخوان و تاندون حمایت کند.
اسلینگ گردنی
آویزهای گردنی که دور گردن انداخته میشود تحرک بیشتری را ایجاد میکنند و برای استفاده بدون بانداژ برای درمان صدمات استخوان و آسیب دیدگی گردن استفاده میشوند و در موارد خیلی کم برای صدمات بازو و دست مناسب هستند. اسلینگهای گردنی با استفاده از پارچه یا کمربند طراحی شده است، که با قرار دادن پارچه در زیر مچ، دست به طرف بالا میرود، و در نهایت به دور گردن پیچیده میشود. بازوی مخالف به راحتی آویزان میشود، در حالی که بازوی آسیب دیده ارتفاع لازم برای بهبودی را نشان میدهد.
کاربردهای رایج
موارد بسیاری وجود دارد که ممکن است شما پس از آسیب دیدگی ، دست و آرنج خود رانیاز به اسلینگ و یا آویز دست داشته باشید. این شامل:
- بعد از شکستگی: پس از انواع شکستگیهای استخوان در ناحیه شانه، آرنج یا مچ دست ممکن است برای چند هفته نیاز به استفاده از یک آویز دست مناسب را داشته باشید. بی حرکت کردن قسمت شکسته شدهی دست از عاملهای اصلی در بهبود وضعیت آسیب دیده میباشد. آویز دست، قسمت صدمه دیده را در جای خود نگه میدارد تا مطمئن شوید ترمیم آسیب اتفاق میافتد.
- بعد از جراحی شانه: اگر جراحی شانه داشته اید، ممکن است شما نیاز به یک اسلینگ داشته باشید تا عضلات اطراف شانه شما بیش از حد سخت نشوند و روند بهبودی را مختل نکنند. پس از عمل جراحی روتاتور کاف، انقباض شدید عضلات شما میتواند عضله ترمیم شده را پاره کند. آویز دست مانع از بروز این عارضه میشود.
- پس از سكته مغزی: سكته مغزي يك آسيب جدي است. ممکن است باعث فلج دستها، پا و یا هر دوی آنها شود. اگر شانه شما به درستی در حال حرکت نباشد، ممکن است دردناک باشد زیرا در کنارت آویزان است. یک اسلینگ به حمایت از بازوی شما کمک میکند و از کشیدن ناخوشایند آن بر روی شانه جلوگیری بعمل میآورد.
هرگونه جراحت یا عمل جراحی در اندام فوقانی شما ممکن است نیاز به پوشیدن آویز دست در هنگام بهبودی داشته باشد. حتماً هنگام پوشیدن اسلینگ، توصیههای پزشک خود را رعایت کنید. پوشیدن آویز دست با تمام باندها و حلقههای آن میتواند کمی اضطراب ایجاد کند. با تمرین، شما میتوانید آن را راحتتر بپوشید تا بازوی شما به درستی و با خیال راحت بهبود یابد. اگر احساس میکنید برای استفاده از اسلینگ دست به کمک بیشتری نیاز دارید، حتما برای کمک به یک فیزیوتراپی مراجعه کنید. پس از بهبودی آسیب با اسلینگ، فیزیوتراپیست ممکن است تمرینات ورزشی برای تقویت عضلات و مفاصل دست و افزایش قدرت در بازوی را توصیه و به شما آموزش دهد. بهبود تحرک شما میتواند به شما کمک کند شرایطی را که قبل از آسیب دیدید ،به شما بازگرداند.
نحوه ی پوشیدن آویز دست چگونه است؟
در صورتی که نیاز به استفاده از آویز دست دارید، مهم است که آن را به درستی پوشیده شود. این کار به جلوگیری از تجمع مایعات و خون در دست و مچ دست شما کمک میکند. استفاده صحیح از آویز دست میتواند تضمین کننده بهبود صحیح بازو باشد. برای صحیح استفاده از یک آویز دست، مراحل زیر را دنبال کنید:
- با دقت حلقه را روی بازو و آرنج خود قرار دهید. اسلینگ باید به طور کامل اطراف آرنج قرار گیرد و تا انتهای دست بازو را پوشش دهد. مطمئن شوید که انتهای اسلینگ به مچ دست نمیرسد. اگر دست شما با مچ آویز دست تماس داشته باشد، ممکن است آویز دست برای شما کوچک باشد.
- نوار اسلینگ را به گردن خود بیاندازید و قسمتی از بند را پشت آرنج بگیرید. بند را دور گردن خود بکشید و از طریق حلقه نزدیک به دست، نوار را تنظیم کنید.
- بندها را محکم کنید تا دست و ساعد شما از سطح آرنج بالاتر قرار بگیرد. این باعث جلوگیری از تجمع خون و مایعات در دست و مچ دست شما میشود.
- بند را با استفاده از اتصال دهندههای ولکرو ببندید. ممکن است برای راحتی بیشتر در گردن خود یک پارچه زیر بند اضافه کنید.
- برخی از آویزهای دست بندهایی دارند که به دور عضلات پشت کمر شما متصل میشوند تا آرنج را به بدن نزدیک نگه دارند. در صورت داشتن چنین اسلینگی، بند را به پشت خود بکشید و آن را نزدیک به دست ببندید. مطمئن شوید که بند بیش از حد محکم نباشد. شما باید بتوانید دو یا سه انگشت را بین بدن و اسلینگ بگذارید.
اسلینگ یا آویز دست شما باید به آسانی قرار بگیرد و احساس اتصال محکم نداشته باشید. شانه، آرنج و مچ خود را در حالت آرام نگه دارید تا بتوانید به فعالیتهای روزمره خود بپردازید.
اشتباهات رایج
اشتباهات متداولی وجود دارد که افراد هنگام پوشیدن اسلینگ شانه مرتکب میشوند. در صورت استفاده نادرست، یک اسلینگ شانه میتواند باعث ناراحتی شود و روند بهبود را به تأخیر بیندازد. فیزیوتراپیست شما میتواند به شما در جلوگیری از بروز این مشکلات کمک کند:
آویز دست خیلی گشاد بسته شده است
اگر آویز دست شما به درستی قرار نگیرد، ممکن است نتواند بازوی شما را در جای خود نگه دارد و باعث ایجاد استرس و فشار بی رویه روی بازو شما شود. بنابراین، حتماً مطمئن شوید که آویز دست از بازو و ساعد شما پشتیبانی میکند و آرنج شما با زاویه ۹۰ درجه نگه داشته میشود. اگر آرنج شما خیلی صاف باشد، آویز دست ممکن است خیلی شل و گشاد باشد و به درستی پوشیده نشده باشد.
آویز دست خیلی تنگ است
اگر آویز دست خیلی تنگ باشد، ممکن است جریان خون به سمت آرنج و دست شما را محدود کرده و باعث اختلال در تامین اکسیژن به بافتهای عضلات دست شود و در نتیجه ممکن است به بازو، دست و یا انگشتان شما آسیب برساند. اگر احساس بی حسی، سوزن سوزن شدن یا تورم در دست یا انگشتان خود میکنید یا دست و انگشتان شما احساس سرما میکنند یا به رنگ آبی روشن شدهاند، حتماً به پزشک یا متخصص فیزیوتراپی خود مراجعه کنید تا وضعیت خود را بررسی کنید و علائم خود را اصلاح کنید.
بازوی شما خیلی کم آویزان است
هنگام استفاده از آویز دست یا اسلینگ دست، باید به این موارد توجه داشته باشید که بازوی شما نباید خیلی کم آویزان باشد. اگر بازوی شما خیلی کم آویزان باشد، ممکن است وزن بازو باعث افزایش فشار روی بازو و شانه شود و احتمال خروج ناگهانی اسلینگ از دست نیز وجود دارد. آرنج شما باید در حالی که آویز دست را میپوشید، ۹۰ درجه خم شود و اسلینگ باید بازویتان را محکم در برابر بدن خود بدون نیاز به بالابردن حمایت کند. همچنین، شانه نباید بلند شود یا پایین بیاید. اگر مطمئن نیستید که آویز دست به درستی پوشیده شده است، از فیزیوتراپی خود بخواهید برایتان مجددا نحوه استفاده درست را آموزش دهد.