اگر از مصدومیت شانه، آرنج یا مچ دست خود رنج میبرید، آویز دست و یا اسلینگ میتواند گزینهی مناسبی برای بهبود شرایط، و محافظت از قسمت آسیب دیده دستتان باشد. پوشیدن آویز دست، بازوی شما را در مقابل بدن خود نگه میدارد و مانع از حرکت بیش از حد بازو در هنگام بهبودی بعد از آسیب میشود. برعکس، استفادهی نادرست از اسلینگ دست ممکن است بهبودی شما را به تأخیر بیندازد و یا وضعیت را بدتر کند. بنابراین قبل از استفاده از اسلینگ دربارهی کاربرد و نحوه پوشیدن آن آگاهیهای لازم را کسب کنید.
انواع اسلینگ دست
در این مقاله انواع مختلف آویز دست در سه دسته از جمله، اسلینگ استاندارد، آویز دست شانه ای و اسلینگ گردنی طبقه بندی شده است. انواع مختلف آویز دست، کاربرد و اینکه آیا آنها برای شما مناسب هستند یا خیر در این قسمت کاملا برایتان توضیح داده شده است.
آویز دست استاندارد
از آویز دست استاندارد برای درمان صدمات ساعد مانند شکستگیها، دررفتگیها و ترمیم استخوانهای شکسته استفاده میشود. از مزایای این نوع آویز دست، عدم حرکت دادن بازو و دست است. اسلینگ استاندار از یک نوار پارچهای ساده تشکیل شده است که در اطراف یکی از بازوی شما و بالای شانه مقابل قرار میگیرد. بطور كلی، آویز دست استاندار با استفاده از بانداژ روی بازو، از قسمت آسیب دیده محافظت میکند، در حالی كه قسمت سبک این نوع اسلینگ، در زیر بازو قرار دارد تا آن را بالا نگه دارد. همانگونه که ذکر شد برای تروما در بازو، آسیب دیدگی درآرنج، شکستگی، دررفتگی و آسیب دیدگی مچ دست استفاده میشود.
آویز دست شانه ای
این نوع آویز حلقهای در درمان آسیبهای ساعد، صدمات تاندون و شکستگیهای استخوان آرنج و اندام فوقانی دست کاربرد دارد. از این نوع اسلینگ معمولا برای بی حرکت کردن مفصل آرنج تا مدتی استفاده میشود. زیر ساعد را محافظت کرده و نیروی وزن دست را به ناحیه گردن انتقال میدهد. این نوع آویزها معمولا میتوانند از یک پارچه و یا کمربند ساده تشکیل شده باشند که به دور بازوی شما پیچیده میشود و دست در نهایت در بالای شانه مخالف قرار میگیرد تا از محل آسیب دیدگی، دست و بازوی شما بعلت صدمات وارد شده به استخوان و تاندون حمایت کند.
اسلینگ گردنی
آویزهای گردنی که دور گردن انداخته میشود تحرک بیشتری را ایجاد میکنند و برای استفاده بدون بانداژ برای درمان صدمات استخوان و آسیب دیدگی گردن استفاده میشوند و در موارد خیلی کم برای صدمات بازو و دست مناسب هستند. اسلینگهای گردنی با استفاده از پارچه یا کمربند طراحی شده است، که با قرار دادن پارچه در زیر مچ، دست به طرف بالا میرود، و در نهایت به دور گردن پیچیده میشود. بازوی مخالف به راحتی آویزان میشود، در حالی که بازوی آسیب دیده ارتفاع لازم برای بهبودی را نشان میدهد.
کاربردهای رایج
موارد بسیاری وجود دارد که ممکن است شما پس از آسیب دیدگی ، دست و آرنج خود رانیاز به اسلینگ و یا آویز دست داشته باشید. این شامل:
- بعد از شکستگی: پس از انواع شکستگیهای استخوان در ناحیه شانه، آرنج یا مچ دست ممکن است برای چند هفته نیاز به استفاده از یک آویز دست مناسب را داشته باشید. بی حرکت کردن قسمت شکسته شدهی دست از عاملهای اصلی در بهبود وضعیت آسیب دیده میباشد. آویز دست، قسمت صدمه دیده را در جای خود نگه میدارد تا مطمئن شوید ترمیم آسیب اتفاق میافتد.
- بعد از جراحی شانه: اگر جراحی شانه داشته اید، ممکن است شما نیاز به یک اسلینگ داشته باشید تا عضلات اطراف شانه شما بیش از حد سخت نشوند و روند بهبودی را مختل نکنند. پس از عمل جراحی روتاتور کاف، انقباض شدید عضلات شما میتواند عضله ترمیم شده را پاره کند. آویز دست مانع از بروز این عارضه میشود.
- پس از سكته مغزی: سكته مغزي يك آسيب جدي است. ممکن است باعث فلج دستها، پا و یا هر دوی آنها شود. اگر شانه شما به درستی در حال حرکت نباشد، ممکن است دردناک باشد زیرا در کنارت آویزان است. یک اسلینگ به حمایت از بازوی شما کمک میکند و از کشیدن ناخوشایند آن بر روی شانه جلوگیری بعمل میآورد.
هرگونه جراحت یا عمل جراحی در اندام فوقانی شما ممکن است نیاز به پوشیدن آویز دست در هنگام بهبودی داشته باشد. حتماً هنگام پوشیدن اسلینگ، توصیههای پزشک خود را رعایت کنید. پوشیدن آویز دست با تمام باندها و حلقههای آن میتواند کمی اضطراب ایجاد کند. با تمرین، شما میتوانید آن را راحتتر بپوشید تا بازوی شما به درستی و با خیال راحت بهبود یابد. اگر احساس میکنید برای استفاده از اسلینگ دست به کمک بیشتری نیاز دارید، حتما برای کمک به یک فیزیوتراپی مراجعه کنید. پس از بهبودی آسیب با اسلینگ، فیزیوتراپیست ممکن است تمرینات ورزشی برای تقویت عضلات و مفاصل دست و افزایش قدرت در بازوی را توصیه و به شما آموزش دهد. بهبود تحرک شما میتواند به شما کمک کند شرایطی را که قبل از آسیب دیدید ،به شما بازگرداند.
نحوه ی پوشیدن آویز دست چگونه است؟
اگر ملزم به پوشیدن آویز دست هستید، مهم است که آن را به درستی بپوشید. این به جلوگیری از تجمع مایعات و خون در دست و مچ دست شما کمک میکند. استفاده صحیح از آویز دست میتواند اطمینان حاصل کند که بازوی شما به طور صحیح بهبود مییابد. برای استفاده صحیح از یک آویز دست:
- حلقه را به آرامی روی بازو و آرنج خود بکشید. اسلینگ باید کاملاً اطراف آرنج باشد. تا انتهای دست شما باید با آویز پوشیده شده باشد. اطمینان حاصل کنید که انتهای اسلینگ به مچ دست پایان نمی یابد. اگر دست شما به مچ آویزان باشد، ممکن است آویز دست شما خیلی کوچک باشد.
- نوار اسلینگ را باید به گردن خود بیاندازید و قسمتی از بند آن را پشت آرنج بگیرید. بند را دور گردن خود بکشید و از طریق حلقه نزدیک دست خود نوار را تنظیم کنید.
- بندها را محکم کنید تا دست و ساعد شما از سطح آرنج بالاتر رود. این امر به جلوگیری از جمع شدن خون و مایعات در دست و مچ دست شما کمک میکند.
- بند را با اتصال دهندههای Velcro ببندید. ممکن است بخاطر راحتی در گردن خود یک تکه پارچه زیر بند اضافه کنید.
- بعضی از آویزهای دست بندهایی دارند که به دور عضلات پشت کمر شما وصل میشوند تا آرنج را به بدن نزدیک نگه دارید. در صورت داشتن ای نوع اسلینگ، بند را به پشت خود بکشید و آن را نزدیک دست ببندید. اطمینان حاصل کنید که بند خیلی محکم نباشد. شما باید بتوانید دو یا سه انگشت را بین بدن و اسلینگ بچسبانید.
اسلینگ یا آویز دست شما باید به راحتی جا بگیرد و احساس اتصال محکم نداشته باشید. باید شانه، آرنج و مچ خود را در حالت آرام نگه دارید تا بتوانید به فعالیتهای روزانه خود بپردازید.
اشتباهات رایج
اشتباهات متداولی وجود دارد که افراد هنگام پوشیدن اسلینگ شانه مرتکب میشوند. در صورت استفاده نادرست، یک اسلینگ شانه میتواند باعث ناراحتی شود و روند بهبود را به تأخیر بیندازد. فیزیوتراپیست شما میتواند به شما در جلوگیری از بروز این مشکلات کمک کند:
آویز دست خیلی گشاد بسته شده است
اگر آویز شانه، آرنج و مچ دست شما بطور صحیح قسمت آسیب دیده را محافظت نکند، نمیتواند بازوی شما را در جای خود نگه دارد، و شما ممکن است استرس و فشار بی رویه را روی بازو قرار دهید. مطمئن شوید که آویز دست از بازو و ساعد شما پشتیبانی میکند و آرنج شما با زاویه ۹۰ درجه نگه داشته میشود. اگر آرنج شما خیلی صاف باشد، آویز دست ممکن است خیلی شل و گشاد باشد و به درستی پوشیده نشده است.
آویز دست خیلی تنگ است
این امر ممکن است جریان خون به سمت آرنج و دست شما را دچار اختلال و بافتهای عضلات دست را از اکسیژن محروم کند و به بازو، دست و یا انگشتان شما آسیب برساند. اگر دچار بی حسی، سوزن سوزن شدن یا تورم هستید، یا دست و انگشتان شما احساس سرما میکند یا به رنگ آبی روشن شده است، برای اصلاح وضعیت و رفع این علائم به پزشک یا متخصص فیزیوتراپی خود مراجعه کنید.
بازوی شما خیلی کم آویزان است
هنگام پوشیدن بند شانه، بازوی شما نباید خیلی کم آویزان باشد. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است وزن بازوی شما باعث افزایش فشار روی بازو و شانه شود. بعلاوه، اگر بازوی شما خیلی کم آویزان باشد، ممکن است بازوی شما به راحتی و به طور ناگهانی از اسلینگ خارج شود. آرنج شما باید در حالی که آویز دست خود را میپوشید، ۹۰ درجه خم شود و اسلینگ باید بازویتان را محکم در برابر بدن خود بدون نیاز به بالابردن حمایت کند. شانه نباید بلند شود یا پایین بیاید. اگر مطمئن نیستید که آویز دست به درستی پوشیده شده است، از فیزیوتراپی خود بخواهید برایتان مجددا نحوه استفاده درست را آموزش دهد.
ورزش دادن سایر عضلات مجاور دست نادیده گرفته میشود
هدف از پوشیدن آویز و یا اسلینگ دست محافظت از شانه و بازوی به عنوان بهبودی است. این بدان معنا نیست که شما نباید هنگام بهبودی از برخی از عضلات بازو و دست خود استفاده کنید. از آنجا که اسلینگ برای بیحرکت کردن شانه طراحی شده است، میتواند باعث کاهش دامنه حرکت (ROM) و قدرت بازوی شما شود، مگر اینکه برای جلوگیری از آن اقداماتی انجام شود. در طی بهبودی، پزشکان به طور معمول به شما توصیه میكنند كه برای حفظ تحرك مفاصل، آویز دست را برداشته و حرکت چرخش دایرهای را انجام دهید. تمرینهای دستی باعث ایجاد مقاومت و افزایش قدرت در مچ و ساعد میشود.