اسپلینت انگشت یک وسیله پزشکی است که در فرآیند بهبودی پس از آسیب دیدن انگشت مورد استفاده قرار میگیرد. این وسیله میتواند در درمان برخی از آسیبها و مشکلاتی که در انگشت اتفاق میافتد، مانند شکستگی استخوان، ضربه یا برگشت انگشت، و سفتی مفاصل انگشت مفید باشد.
استفاده اصلی از اسپلینت انگشت، کاهش فشار وارده بر انگشت در هنگام انجام فعالیتهای روزمره است. با محدود کردن حرکت انگشت با استفاده از اسپلینت، فشاری که به آن وارد میشود، کاهش مییابد. به این ترتیب، اسپلینت با جلوگیری از حرکت اضافی، انگشت را در برابر آسیبهای بیشتر محافظت میکند و به آن فرصتی برای بهبود و استراحت میدهد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید با شماره تلفنهای ۰۹۱۲۸۴۴۴۹۹۰ تماس حاصل فرمایید.
کاربردهای اسپلینت انگشت
اسپلینتهای مخصوص انگشت شست و دیگر انگشتان دست برای تثبیت و صاف نگه داشتن، فشردهسازی و محدود کردن حرکت آنها طراحی شدهاند. این اسپلینتها برای مواردی مانند صدمات و تغییرات شکلی ناشی از بیماریهایی از جمله آرتریت استفاده میشوند. اسپلینتهای انگشتی برای مشکلات متنوعی از جمله انگشت ماشهای، انگشت چکشی، آرتریت روماتوئید، آرتروز و غیره طراحی شدهاند. تاندونها که مسئول حرکات انگشتان هستند، از طریق غلاف تاندون به نام غلاف تاندون به عضلات ساعد متصل میشوند. در بیماری انگشت ماشهای، این تاندونها ممکن است ملتهب شده و گرهها یا برآمدگیهایی اطراف تاندونها شکل گیرند که باعث محدود شدن حرکت تاندونها در غلاف میشود. انگشت چکشی یا سفتی انگشتان از دیگر بیماریهای شایعی هستند که اسپلینتهای مخصوصی برای کمک به بهبود آنها طراحی شدهاند. اسپلینتهای انگشتی با تثبیت و فشردهسازی انگشتان میتوانند به کاهش التهاب، درد و ناراحتی انگشتها کمک کنند.
انواع اسپلینت انگشت
بادی اسپلینت (Buddy Splints)
در این نوع اسپلینت یا آتل، انگشت آسیبدیده با یک بند به انگشت مجاور خود بسته میشود. بندهای اتصال باید روی نقاط بالا و پایین آسیبدیدگی انگشت بسته شوند. در صورت شکستگی انگشت نمیتوان از این نوع اسپلینت استفاده کرد.
اسپلینتهای بیتحرک (Splints Static)
این نوع اسپلینت برای ثابت نگه داشتن انگشت در یک موقعیت مشخص طراحی شده است. از این نوع اسپلینت میتوان برای شکستگی ، صدمات ناشی از فشار مکرر یا انواع خاصی از صدمات تاندون استفاده کرد.
اسپلینتهای سر انگشت (Stack Splints)
از این نوع اسپلینت برای صدمات نوک انگشت استفاده میشود. این نوع اسپلینت در صدمات سر انگشتان برای بیحرکت کردن مفصل اول انگشت، روی نوک انگشت تا پایین بند اول انگشت قرار میگیرند. در این نوع اسپلینت که در اندازههای مختلفی موجودند، اغلب سوراخی وجود دارد که هوا بتواند از آنها عبور کند.
اسپلینتهای متحرک
این اسپلینتها برای سفتی مفاصل انگشتان طراحی شدهاند. در این نوع اسپلینت فنرهای قابل تنظیمی وجود دارد که با تنظیم آنها میتوان هر مقدار که لازم است روی انگشت کشش ایجاد کرد.
اسپلینتهای انگشت شست
این نوع اسپلینت برای بد فرمیها و آسیب دیدگیهای انگشت شست طراحی شده و به کاهش درد و التهاب انگشت شست کمک میکنند. این اسپلینتها در سبکهای متنوع برای بهبود انواع مختلفی از آسیبهای انگشت شست در دسترس هستند.
استفاده از اسپلینت انگشت
این ویژگی اسپلینتهای انگشت که استفاده از آنها نیازی به آموزش ندارد، آنها را به ابزاری قدرتمند در ارائه کمکهای اولیه و جلوگیری از صرف هزینههای بالاتر درمانی تبدیل میکند. بسیاری از اسپلینتها از ترکیبی از فوم در بخش داخلی و فلز در بخش خارجی ساخته شدهاند. فوم به قالب انگشت در میآید، و بخش فلزی خارجی باعث ثابت ماندن و بیحرکت شدن ناحیه آسیبدیده انگشت میشود.
انتخاب اسپلینت مناسب
اسپلینتها از نظر اندازه ، شکل ، میزان تحرک پذیری و انحنا داشتن یا نداشتن تنوع زیادی دارند. اسپلینتهای گرد یا انحنادار برای شکستگیهای استخوان بهترین انتخاب هستند ، در حالی که اسپلینتهای صاف ممکن است برای آسیبدیدگی انگشتان تاثیر بهتری داشته باشند.
قرار دادن اسپلینت روی انگشت
قرار دادن اسپلینت روی انگشت بسیار حائز اهمیت است و نیازمند دقت و دقت بالا است. هنگام انجام این کار، فرد باید به طور دقیق از حد حرکتی بیشتر از طبیعی برای انگشتان خود خودداری کند و آنها را به طور غیرطبیعی کشش ندهد یا خم نکند. بیمار باید اسپلینت را به گونهای روی انگشت ثابت کند که به اندازه کافی محکم نباشد تا با زور باعث صاف شدن انگشت شود، زیرا این کار ممکن است باعث وارد آمدن آسیب بیشتر شود. به منظور جلوگیری از وقوع آسیبهای بیشتر به انگشت، باید انگشت را کمی از اسپلینت خارج کرده و آن را خم کنید تا اسپلینت بتواند به طور مناسبتری روی انگشت قرار بگیرد.
نکاتی درباره مراقبت از انواع اسپلینت
اگر امکان خارج کردن اسپلینت شما وجود دارد، حتما دستورالعملهای پزشک خود را با دقت رعایت کنید و تنها زمانی آن را خارج کنید که پزشکتان اجازه داده باشد. اکثر اسپلینتها قابل تنظیم هستند و پزشک نحوه انجام این کار را به شما نشان خواهد داد و به شما میگوید که در چه شرایطی نیاز است آن را مجددا تنظیم کنید.
بسیاری از اسپلینتها پیشساخته هستند، اما ممکن است پزشک برای یک بیمار با گچ یا فایبرگلاس یک اسپلینت سفارشی تهیه کند. در برخی از اسپلینتها توپکهای توخالی وجود دارد که با هوا پر میشوند تا ناحیه آسیب دیده را ثابت نگه دارند.
قرار دادن وزنه روی اسپلینت
به هیچ وجه فشاری روی اسپلینت وارد نکنید یا وزنهای روی آن قرار ندهید. اگر اسپلینت مخصوص پا (walking boot) داشته باشید ، پزشکتان به شما خواهد گفت که از چه زمانی میتوانید وزن آن را اضافه کنید.
تورم
ممکن است تا چند روز پس از جراحی یا آسیبدیدگی در داخل اسپلینت احساس تنگی کنید. این معمولاً به خاطر تورم است. تورم میتواند روند بهبودی را کند کرده و باعث درد شود. تورم بیش از حد داخل اسپلینت باعث فشار میشود که ممکن است آسیبزا باشد.
برای کاهش تورم:
- هنگام نشستن یا دراز کشیدن ، بازو یا پای آسیبدیده خود را روی یک بالش قرار داده و سعی کنید آن را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید.
- سعی کنید تا سه روز، یا تا زمانی که تورم کاهش پیدا کند، از زمانی که از خواب بیدار میشوید، هر یکی دو ساعت یکبار، و هر بار به مدت۱۰ تا ۲۰ دقیقه روی ناحیه آسیبدیده خود یخ یا پک سرمادرمانی قرار دهید. مراقب باشید که اسپلینت خیس نشود.
- اگر انگشتان دست یا انگشتان پایی که اسپلینت دارد آسیب ندیده باشند ، هرازگاهی آنها را حرکت دهید. این کار به گردش خون و مایعات در اندام آسیبدیده کمک میکند.
- از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) استفاده کنید. این داروها میتوانند به کاهش تورم و درد کمک کنند. دقت کنید که نکات ایمنی در مصرف داروها را رعایت کرده و تمام دستورالعملهای موجود روی برچسب یا داخل جعبه دارو را رعایت کنید.
آب و اسپلینت
- اسپلینت خود را خشک نگه دارید. خیس شدن اسپلینت باعث میشود رطوبت زیر آن جمع شده و باعث تحریک و خارش پوست شود. اگر ناحیه زیر اسپلینت شما زخم است یا در این ناحیه جراحی انجام دادهاید ، وجود رطوبت زیر اسپلینت میتواند خطر عفونت را افزایش دهد.
- هنگام دوش گرفتن یا حمام کردن ، یک پلاستیک روی اسپلینت بکشید تا مانع از خیس شدن آن بشود، مگر اینکه پزشک اجازه داده باشد در هنگام حمام اسپلینت خود را خارج کنید.
- اگر از پزشکتان اجازه دارید که اسپلینتتان را هنگام استحمام خارج کنید ، بعد از استحمام، ناحیهای که زیر اسپلینت قرار میگیرد را کاملا خشک کرده و سپس اسپلینت را مجدداً روی آن قرار دهید.
- اگر اسپلینتتان کمی مرطوب شد ، میتوانید آن را با سشوار خشک کنید. برای این کار از باد سرد سشوار استفاده کنید.
اسپلینت و مراقبت از پوست
اگر مجاز به خارج کردن اسپلینت خود هستید، حتماً اطمینان حاصل کنید که پوستتان قبل از اینکه مجدداً اسپلینت را بپوشانید، کاملاً خشک شده باشد. از بند کردن اسپلینت بیش از حد محکم خودداری کنید.
اگر مجاز به خارج کردن اسپلینت نیستید، برای کاهش احساس خارش، باد سرد سشوار یا پنکه را از کنارههای باز اسپلینت به پوستتان بگیرید. هیچ وقت از وسایلی مانند میل بافتنی یا … برای خاراندن پوست زیر اسپلینت استفاده نکنید.
از روغن یا لوسیون اطراف اسپلینت خود استفاده نکنید. اگر پوست اطراف لبه اسپلینت قرمز و زخم شد، لبههای اسپلینت را با پنبه یا یک پارچه نرم یا نوار چسب یا امثال آنها بپوشانید.
در طول دورهای که لازم است اسپلینت را داشته باشید، سعی کنید تا جایی که امکان دارد قدرت و تونوس عضلات اندام یا مفصل مصدوم خود را حفظ کنید. ممکن است پزشک به شما بگوید ماهیچههای داخل اسپلینت را به تناوب منقبض و شل کنید تا عضلات داخل اسپلینت فعال بمانند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.
چه موقع باید با پزشک تماس بگیریم؟
در صورت بروز هر یک از شرایط زیر، با پزشک خود تماس بگیرید:
- درد شدید یا افزایش درد.
- احساس نقطه گرم یا دردناک زیر اسپلینت.
- مشکلات مربوط به اسپلینت شامل:
- سوزش یا خارش پوست زیر اسپلینت.
- تنگی بیش از حد در اسپلینت.
- تورم شدید در اطراف اسپلینت (تورم کمی طبیعی است).
- دوباره تب داشتن.
- خروج مایع یا بوی نامطبوع از اسپلینت.
- سرما یا تغییر رنگ انگشتان به صورت ناگهانی.
- مشکل در حرکت انگشتان.
- مشاهده علائم لخته شدن خون در بازو یا پا (مانند درد، قرمزی و تورم در بازو، پا یا ساق پا).
برای حفظ سلامتی خود، به تغییرات پوست و اندامهای اطراف اسپلینت دقت کنید و در صورت بروز شرایط زیر با پزشک خود تماس بگیرید:
- شکستن یا تغییر شکل اسپلینت.
- عدم پیشرفت مطابق با انتظار در فرآیند بهبودی
جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید با شماره تلفنهای ۰۹۱۲۸۴۴۴۹۹۰ تماس حاصل فرمایید.
