شکستگی کلاویک شکستگی در استخوان ترقوه، یکی از استخوان‌های اصلی شانه است. این نوع شکستگی بسیار شایع است، یعنی حدود ۵ درصد از کل شکستگی‌های بزرگ‌سالان را شامل می‌شود. بیشتر شکستگی‌های استخوان ترقوه هنگامی اتفاق می‌افتد که فرد بر روی شانه یا دست کشیده شده سقوط می‌کند و چنان فشاری به استخوان وارد شده که می‌شکند. شکستگی استخوان ترقوه می‌تواند بسیار دردناک باشد و حرکت دادن دست را برای شما سخت می‌کند.
بیشتر شکستگی‌های ترقوه را می‌توان با پوشیدن اسلینگ (دست‌آویز) یا بریس برای جلوگیری از حرکت بازو و شانه در حین بهبودی استخوان درمان کرد. اگرچه در برخی از موارد شکستگی ترقوه، در هنگام بروز آسیب، تکه‌های استخوان از محل خود حرکت می‌کنند. برای این شکستگی‌های پیچیده‌تر، ممکن است به عمل جراحی برای تنظیم مجدد استخوان ترقوه نیاز باشد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک امید با شماره تلفن‌های ۰۹۱۲۸۴۴۴۹۹۰ و ۰۹۱۰۲۳۲۲۱۰۸ تماس حاصل فرمایید.
آناتومی
استخوان ترقوه (کلاویک) بین قفسه‌ی دنده (استرنوم) و تیغه‌ی شانه (کتف) قرار دارد. این استخوانی است که بازو را به تنه متصل می‌کند. استخوان ترقوه در بالای چندین عصب مهم و رگ‌های خونی قرار می‌گیرد. اگرچه، به ندرت پیش می‌آید که هنگام بروز شکستگی، این ساختارهای حیاتی آسیب ببینند.
شکستگی‌های ترقوه نسبتاً شایع بوده و در افراد در هر سنی مشاهده می‌شود. بیشتر شکستگی‌ها در قسمت میانی یا محور استخوان رخ می‌دهد. گاهي اوقات استخوان در جايی كه به قفسه‌ی دنده‌ها يا تیغه‌ی شانه متصل می‌شود دچار شکستگی می‌شود.
شکستگی‌های استخوان ترقوه متفاوت است. این استخوان می‌تواند به آرامی ترک خورده یا به چندین تکه شکسته شود (شکستگی خرد شده). قطعات شکسته استخوان ممکن است صاف در یک خط قرار گیرند یا ممکن است از محل خود (شکستگی جابجا شده) دور شده باشند.
علت شکستگی استخوان ترقوه
شکستگی‌های ترقوه اغلب در اثر ضربات مستقیم به شانه ایجاد می‌شوند. این ضربات می‌تواند در هنگام سقوط بر روی شانه یا سوانح رانندگی اتفاق بیفتد. افتادن روی دست کشیده شده نیز می‌تواند باعث شکستگی استخوان ترقوه شود. در کودکان و نوزادان، ممکن است در طول عبور از کانال زایمان در هنگام تولد، یک شکستگی ترقوه رخ دهد.
علائم
شکستگی ترقوه بسیار دردناک است و ممکن است حرکت دست شما را سخت کند. علائم و نشانه‌های دیگر این شکستگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- افتادگی شانه به سمت پایین و رو به جلو
- عدم توانایی در بلند کردن دست به خاطر وجود درد
- وقتی می‌خواهید دستتان را بالا بکشید، احساس ساییدگی چیزی می‌کنید
- یک ناهنجاری یا “برآمدگی” بر روی ناحیه‌ی شکستگی
- کبودی، تورم و / یا حساسیت در ناحیه‌ی ترقوه
تشخیص
معاینه‌ی فیزیکی
پزشک از شما در مورد چگونگی آسیب‌دیدگی‌تان و همچنین در مورد علائمی که دارید سؤال خواهد کرد. سپس شانه‌تان را با دقت بررسی می‌کند.
در یک شکستگی استخوان ترقوه، معمولاً در محل شکستگی یک تغییر شکل ظاهری یا “برآمدگی” مشاهده می‌شود. با یک فشار ملایم بر روی ناحیه‌ی شکستگی، درد احساس می‌شود. اگرچه این مورد بسیار نادر است که استخوان شکسته شده، از پوست بیرون بزند، اما ممکن است از زیر پوست جلوتر آمده و به شکل “مثلثی” درآید.
در یک شکستگی استخوان ترقوه، انتهای شکسته استخوان ممکن است باعث برآمده شدن پوست روی محل شکستگی شود. پزشک آزمایش‌ها و معایناتی را نیز انجام می‌دهد تا بررسی کند که آیا در هنگام بروز شکستگی عصب یا عروق خونی آسیب دیده‌اند یا خیر.
مطالعات تصویربرداری
عکس‌برداری رادیولوژی: عکس‌برداری رادیولوژی با استفاده از اشعه ایکس، تصاویری را از ساختارهای متراکم مانند استخوان نشان می‌دهد. پزشک شما برای مشخص کردن محل شکستگی و اطلاعات بیشتر در مورد شدت شکستگی، عکس‌برداری رادیولوژی را تجویز می‌کند.
همچنین ممکن است تصاویر رادیولوژی از کل شانه شما را بخواهد تا صدمات احتمالی دیگر بررسی کند. اگر استخوان‌های دیگری نیز شکسته شده باشند، پزشک ممکن است دستور به انجام سی‌تی‌اسکن دهد تا جزئیات را بهتر ببیند.
درمان شکستگی استخوان ترقوه
اگر انتهای شکسته‌ی استخوان‌ها به‌طور قابل‌توجهی از جای خود تغییر نکرده‌اند، ممکن است نیازی به جراحی نداشته باشید. اکثر موارد شکستگی ترقوه می‌توانند بدون جراحی بهبودی پیدا کنند. درمان این شکستگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
حمایت و نگه داشتن دست
بلافاصله پس از شکستگی و برای نگه داشتن بازو و شانه در موقعیت خود در حین مدت جوش خوردگی شکستگی، یک اسلینگ یا دست‌آویز ساده معمولاً برای راحتی بیمار استفاده می‌شود. افراد بزرگ‌سال معمولاً برای هفت تا ده روز از این دست‌آویز استفاده کنند که در این مدت باید از بریس مخصوص شکستگی ترقوه و کتف استفاده کنند که به بیمار امکان حرکت بازوها را در سطحی قابل تحمل می‌دهد. شکستگی ترقوه در کودکان خیلی سریع‌تر بهبود می‌یابد.
دارو
پزشک احتمالاً داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا آسپیرین را به عنوان یک راه حل کوتاه مدت توصیه می‌کند تا به شما در مقابله با درد و التهاب مربوط به شکستگی ترقوه و کتف کمک کند. از طرف دیگر ممکن است داروهای مسکنی مانند استامینوفن (تایلنول) یا داروهای تجویز افیونی (مانند ویکودین) برای شما تجویز شود. به خاطر داشته باشید که این داروها می‌توانند بر معده، کلیه‌ها و کبد شما مشکل‌ساز باشند، بنابراین بهتر است از مصرف آن‌ها به‌طور مداوم برای بیشتر از دو هفته خودداری کنید. داروهای افیونی یا اُپیوئید می‌توانند اعتیادآور باشند، بنابراین دقیقاً مطابق تجویز پزشک از آن‌ها استفاده کنید.
فیزیوتراپی
اگرچه درد وجود خواهد داشت، اما حفظ حرکت بازو برای جلوگیری از خشکی عضلات مهم است. در اغلب موارد، بیماران بلافاصله پس از آسیب‌دیدگی، تمرینات مربوط به حرکت آرنج را شروع می‌کنند.
پس از شکستگی ترقوه، از دست دادن مقداری قدرت شانه و بازو معمول است. با شروع روند بهبودی و جوش خوردن استخوان، درد شما كاهش می‌یابد و پزشك ممكن است تمرینات ملایم شانه را برای شما شروع كند. این تمرینات به جلوگیری از سفتی و ضعف کمک می‌کند. پس از جوش خوردن کامل شکستگی، تمرینات با شدت بیشتری به‌تدریج آغاز خواهد شد.
تا جوش خوردگی کامل شکستگی، باید مرتباً به پزشک مراجعه کنید. در طی این مراجعات، وی از ناحیه‌ی شکستگی‌تان عکس رادیولوژی می‌گیرد تا مطمئن شود استخوان در وضعیت خوبی در حال بهبودی و جوش خوردن است. پس از جوش خوردن استخوان، می‌توانید به‌تدریج به فعالیت‌های عادی خود بازگردید. در بعضی موارد، شکستگی استخوان ترقوه، قبل از بهبودی می‌تواند از جای خود خارج شود. حتماً مطابق برنامه‌ی مشخص شده توسط پزشک خود، عمل کنید تا مطمئن باشید که استخوان در حالت خود قرار می‌گیرد.
اگر تکه‌های شکستگی از جای خود خارج شوند و استخوان‌ها در همان موقعیت جوش بخورند، ” مال یونیون یا بد جوش خوردن استخوان ” نامیده می‌شود. درمان این عارضه با تعیین میزان دور بودن استخوان‌ها و میزان تأثیر آن بر حرکت بازو تعیین می‌شود. یک برآمدگی بزرگ در محل شکستگی ممکن است با جوش خوردن ناجور شکستگی ایجاد شود. این برآمدگی معمولاً با گذشت زمان کوچک‌تر می‌شود، اما یک برآمدگی کوچک ممکن است برای همیشه باقی بماند.
درمان جراحی
اگر انتهای شکسته استخوان‌ها به‌طور قابل‌توجهی از جای خود خارج شده باشند، پزشک شما ممکن است عمل جراحی را توصیه کند.
عمل جراحی به طور معمول شامل قرار دادن قطعات شکسته استخوان در محل خود و جلوگیری از حرکت کردن آن‌ها از محل تا زمانی که کاملاً جوش بخورند می‌باشد. این عمل می‌تواند قدرت شانه را در هنگام جوش خوردن بهبود بخشد.
انجام جراحی باز برای جا انداختن استخوان (ریداکشن باز) و تثبیت شکستگی. این یک عمل جراحی است که بیشتر برای درمان شکستگی‌های استخوان ترقوه استفاده می‌شود. در طی این عمل، قطعات استخوان ابتدا در تراز طبیعی قرار می‌گیرند (جا انداخته می‌شوند). سپس این تکه‌های استخوان با ابزارهای فلزی مخصوص در محل خود تثبیت می‌شوند.
روش‌های متداول تثبیت داخلی عبارت‌اند از:
- پلاک‌ها و پیچ‌ها. تکه‌های استخوان پس از جابجایی در تراز طبیعی خود، با پیچ‌های مخصوص و پلاک‌های فلزی متصل به سطح بیرونی استخوان در محل نگهداری می‌شوند. بعد از عمل ممکن است متوجه یک تکه‌ی کوچکی از پوست بی‌حس شده در زیر برش شوید. این بی‌حسی با گذشت زمان کمتر خواهد شد. از آنجا که استخوان ترقوه مستقیماً در زیر پوست قرار دارد، ممکن است بتوانید صفحه را از روی پوست خود حس کنید.
- پین یا پیچ. همچنین می‌توان از پین یا پیچ برای نگه داشتن و تثبیت استخوان‌های شکسته شده در وضعیت مناسب بعد از بازگرداندن انتهای استخوان به جای خود استفاده کرد. برشی که برای قرار دادن پین یا پیچ ایجاد می‌شود، معمولاً کوچک‌تر از نمونه‌هایی است که برای پلاک‌ها استفاده می‌شود. پین یا پیچ اغلب پوست را در جایی که در آن قرار گرفته تحریک و آزرده کرده و معمولاً پس از بهبودی شکستگی برداشته می‌شوند.
توانبخشی
تمرینات خاصی وجود دارند که به بازیابی قدرت حرکت و تقویت شانه کمک می‌کند. پزشک شما ممکن است یک برنامه درمانی خانگی را برای شما تهیه کند، یا به شما توصیه می‌کند که با یک فیزیوتراپی کار می‌کنید. برنامه‌های درمانی به‌طور معمول با تمرینات حرکتی ملایم شروع می‌شوند. با جوش خوردن شکستگی، پزشک به‌تدریج تمرینات تقویت کننده‌ای را به برنامه شما اضافه می‌کند. اگرچه این روند آهسته است، اما پیروی از برنامه‌ی فیزیوتراپی‌تان یک عامل مهم برای بازگشت به تمام فعالیت‌هایی است که از آن لذت می‌بردید.
پیش‌آگهی
چه درمان شما شامل جراحی باشد یا نه ممکن است چندین ماه طول بکشد تا استخوان ترقوه‌تان کاملاً بهبود یابد. جوش خوردن استخوان ممکن است در افراد دیابتی یا افرادی که سیگار می‌کشند یا از دخانیات دیگری را مصرف می‌کنند، طولانی‌تر شود.
بیشتر افراد ظرف ۳ ماه پس از آسیب‌دیدگی به فعالیت‌های عادی خود بازمی‌گردند. زمانی که آسیبتان به اندازه‌ای بهبودی یافته باشد که بتوانید کارهایتان را انجام دهید، پزشک به شما خواهد گفت. اگر قبل از تائید پزشک، به فعالیت‌های منظم یا بلند کردن اجسام با دست آسیب دیده‌تان بپردازید، ممکن است باعث شود قطعات شکسته حرکت کنند یا ابزارهای کار گذاشته شده (پیچ و پلاک‌ها) خراب شود. این کار ممکن است باعث شود که مجبور شوید درمانتان را مجدداً از اول شروع کنید. هنگامی که شکستگی شما به‌طور کامل جوش بخورد، می‌توانید با خیال راحت به فعالیت‌های ورزشی برگردید.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و رزو نوبت با شماره ۰۹۰۲۵۸۰۴۴۱۳ تماس بگیرید
